කරදර බාධක අඩපණ කරන දැහැමි ජීවිතය

මනුෂ්‍යයා යනු, උසස් මනසක් තිබෙන ඇත්තෙකි. ඒ නිසා ඔහු සදාචාර සම්පන්න, ගුණ ගරුක සුචරිතයකින් පිරිපුන් කෙනෙකි. එවන් පුද්ගලයා ඉතා වැදගත් ආගමානුකූල ජීවිතයක් ගත කරයි. ඔහු සිතන පතන, කරන කියන සියල්ලම ධාර්මික වේ. ධාර්මික බව ජාති, කුල, ආගම්, පන්ති භේදයකින් තොරව පොදු මානව වර්ගයා තුළ තිබිය යුතු ධර්මතාවයකි. යහපත අයහපත, හොඳ - නරක, පින් - පව් ආදී වශයෙන් ධර්මය අධර්මය මැනවින් වටහාගෙන, ඒ අනුව මනුෂ්‍ය දිවිමග පහන් කර ගත යුතු ය. එවන් පුද්ගල ජීවිතය ධර්මානුකූල ජීවිතයක් වේ. ඒ ධර්මයට අනුව ජීවත්වන පුද්ගලයා ධර්මයෙන් ම ආරක්ෂාවන බව, “ධම්මො භවේ රක්ඛතී ධම්මචාරී” යන ගාථා පාඨයෙන් පැහැදිලි වේ. පුද්ගලයාගේ ධර්මානුකූල භාවය නිසාම ඔහු ඉතා සරල ජීවිතයක් ගත කරයි. තම ලෞකික ජීවිතය අපිරිසුදු කරන කෙලෙස් ගිනිවල බලපෑම ඔහුට අවම වේ. දහමට අනුව හසුරුවාගත් ඔහුගේ ජීවිතය තුළ ඇති අවශ්‍යතා ද ඉතා සීමිත වේ. අරපිරිමැසුම්දායක ආර්ථිකයක් මත ඔහුගේ ජීවිතය ගොඩනඟාගෙන ඇත. ඒ නිසා ඒ දැහැමි ජීවිතය තුළ සතුට සොම්නස පිරී ඇත. ධර්මානුකූල දිවි පැවැත්ම කරදර බාධකවල දරුණු බව අඩපණ කර දමයි. ධර්මානුකූල බව නිසා ජීවිතයට ළඟාවන බාධක උපද්‍රවලට මුහුණ දීමට ශක්තිය ද ඇති වන අතර, ඒවා විඳදරා ගැනීමේ හැකියාව ද තමා තුළින්ම ඇති වේ. ඒවා මඟහැර ඉදිරියට යාමට ද හැකි වේ.