ධම්මදින්නා තෙරණින් වහන්සේ

දඹදිව්හි සුපතළ
රජගහනුවර තෙද බල
කුල ගෙයක එක් කල
ජනිත වූ කුමරියක සුකොමළ

රණලියක ගන්නා
හැඩරුව ගතෙහි පෙන්නා
පුරෙහි හැම දන්නා
විය ඇගෙ නම ධම්මදින්නා

විකසිත කුසුම විය
සපැමිණි දිවිය නිසි විය
විවාහය සිදුවිය
විසාබය සිටු ඇගෙ පති විය

බිම්සර නිරිඳු තෙම
මිතුරෙකි සෙනෙහ නොව නිම
දිනක ගොස් දෙව්රම
ඇසූ දෙදෙන ම තිලොව සදහම

බිව් අමා දම් පැන
දුක ම ය දිවිය අපමණ
නොසිරි සතුටක් ගැන
කුමට වෙහෙසෙනු ඉතින් තව දැන

මේ සියලු සම් පත
රැගෙන තුටු කර තුන් සිත
ධම්ම දින්නා ඉත
වෙසෙනු ගොස්
ඔබ මාපියන් වෙත

වැටුණ බස් සවනට
අනලක් නැඟී සිත යට
දැනී දුක ඇය හට
මෙසේ කීවා වැටී පා පිට

ඔබ හළ සම්පතින්
කිමද ඵල මට සැපතින්
හිමියනි ඉත සිතින්
පතමි වරමක් දෙනු මැනවිතින්

දරා ගෙන කහ වත
පුරා සදහම් මුනි වත
නිමා කර බව ගත
කරා පැමිණෙමි දිනක නිවන ත

අසා ඇගෙ මුදු බස
වඩවා හදෙහි නිති තොස
මෙහෙණි අරමක වැස
බොන්න සැලසූ දහම් අම රස

දැහැනට සම වැදී
බවුන් වඩමින් වැර දී
බව ගමනින් මිදී
ලැබූ අරහත් ඵලය සුසැදී

පැනසරස පඬි බව
නොමඳව පැවති නොතොරව
සුගත හිමි නොමඳ ව
දෙවු දම් කතික අග සව් බව

දඹගල්ලේ
කේ.බී. රත්නායක