ධර්ම දේශනාව:

ජීවන ගමනට මග වියදම්

උපනීයති ජිවිතමප්පමායු
ජරූපනීතස්ස නාසන්ති තාණා
ඒතං භයං මරණේ පෙක්ඛාමනෝ
පුඤ්ඤාති කයිරාථ සුඛාවහානි

යෝධ කායේන සඤ්ඤමෝ
වාවාය උදචේතසා
කං තස්ස පේතස්ස සුඛායභෝති
යංජීවමානෝප කරෝති පුඤ්ඤංති

අප භාග්‍යවත් සම්මා සම්බුදුරජාණන් වහන්සේ සැවැත්නුවර ජේතවන මහා විහාරයෙහි වැඩවසන කල වයෝවෘද්ධ බමුණන් දෙදෙනකු අරබයා මෙම ගාථා ධර්මය දේශනා කළ සේක. කුඩා කල පටන් සැපසේ ජීවිත ගත කළ මෙම බමුණන් දෙදෙනා ම පස්කම් සැප විඳිමින් පිනක් දහමක් නොකර සිට තමන්ගේ ගෙදර දොර ඉඩකඩම් දූ දරුවන්ට පැවරූහ. ජීවිතය අවසානයේ දූ දරුවන් ඇප උපස්ථාන කරාවි යන කල්පනාවෙන් එසේ පැවරූ නමුත් වයස් ගතව ඉතා ම දුබලව ජරාවට පත් වූ පසු දූ දරුවන් විසින් තම තමන්ගේ නිවෙස්වලින් පිටමං කරනු ලැබී ය. මහමඟට වන් බමුණන් දෙදෙනාට කිසිම පිහිටක් නොමැතිව අතරමං වන්නට සිදුවිය. මෙසේ අතරමං වූ මෙම මහලු බමුණෝ වෙව්ලන ගතින්, සැලෙන සිතින් තැවී හවුහරණක් සොයා බුදුරදුන් සමීපයට ගොස් සියලු තොරතුරු දන්වා පිහිටක් ඉල්ලූහ. එම අවස්ථාවේ අප බුදුරජාණන් වහන්සේ මෙම බමුණන් දෙදෙනාට මතු ජීවිතයේ සුව සඳහා මෙම උපදේශනාත්මක ධර්මය දේශනා කළහ.

ඉතිරිය»

• සතිපට්ඨාන භාවනාව 20: ධම්මානුපස්සනාවේ ථීනමිද්ධ නීවරණය - උත්සාහයට ජයග්‍රහණය අලසකමට පරාජය

• තෙවන ධර්ම සංගායනාව - 3 කොටස:  ලාභ සත්කාර ලබන්නට තීර්ථකයන් යෙදූ උපාය

• තෙවළා බුදු වදන් අතරින් - 06 : දුසිරිතෙන් වැළකිය යුත්තේ ඇයි ?