සමුද්‍ර වාණිජ ජාතකයෙන් හෙළි වන
සයුර ගොඩ ගැලීමේ පුවත
කොබෙයිගනේ පුබ්බිලිය
ශ්‍රී සාරානන්ද පිරිවෙනේ ආචාර්ය
ගලගෙදර රතනවංශ හිමි
කාගේත් හිත්පිත් කම්පා කරවමින් 2009 වසරේ දෙසැම්බර් 26 වන දා සිදු වූ
සුනාමිය නොහොත් මුහුද ගොඩගැලීමේ පුවත දෙසැම්බර් මාසය තුළ සිහිකළ යුතු
ශෝචනීය පුවතකි. මෙම 26 වන දිනට එම දුක්බර පුවත සිදු වී වසර පහක්
සපිරෙයි. එම දිනය සිහිපත් කර අප ධර්මයේ ඇති සැබෑ තතු සිහි කරනු වස් ඒ
සම්බන්ධව පන්සිය පනස් ජාතක පොතෙහි දැක්වෙන සමුද්‍ර වානිජ ජාතක කතා පුවත
පිළිබඳ අවධානය යොමු කිරීමට කැමැති වෙමි.
එම ජාතක කතා පුවතින් පැවැසෙන්නේ මුහුද ගොඩ ගැලීමක් සිදුවූ ආකාරය යි.
එසේ වුවද එය සිදුවීමට මිනිසුන්ගේ නොහොබිනා ක්‍රියා කලාපය ද හේතු වූ බවද
ප්‍රකට වේ.
යටගිය දවස බරණැස් රජු රාජ්‍ය කරන සමයෙහි එක් ගමක වඩුවෝ දාහක් ජීවත්
වූහ. එම වඩුවෝ තම ගමේ මිනිසුන්ට ඇඳ පුටු, මේස හදලා දෙන බව පවසා මිල
මුදල ඔවුන්ගෙන් ලබාගෙන ලී බඩු නොහදවා එම මුදල් තම ප්‍රයෝජනයට ගත්තේ ය.
පසුව ගම්වැසියන් එම වඩුවන් සොයා නිතර තමන්ගේ මුදල් ආපසු ලබාගැනීමට
උත්සාහ කළහ. මුදල් දීමට අකමැති වූ වඩුවො කැලේට ගොස් ගස් කපා ලී ඉරා
බෝට්ටුවක් සාදා තම අඹුදරුවනුත් සමඟ එම බෝට්ටු වල නැගී ගඟක් දිගේ ගමන්
කළහ. එවිට කෙළවර මුහුද හමු විය.
පසුව මුහුද දිගේ ගමන් කිරීමේදී දූපතක් හමුවිය. එම සයංජාත ඇල්හාල්, අඹ,
කොස්, කෙසෙල්, උක්දඬු, වැල, වරකා ආදි ආහාරපාන තිබූ සශ්‍රීක දූපතක් විය.
එසේ වුවද එම දූපතෙහි මිනිසුන්ට සිටීමට සුදුසු ද යක්ෂ රාක්ෂයින් ඉන්න
තැනැක්ද යන්න පළමුව පරීක්ෂා කිරීම සඳහා හොඳ කාය ශක්තිය ඇති මිනිසුන් දහ
දෙනෙක් පිටත් කර යැවූහ. එහි කලින් ගිය එක් මිනිසෙක් අර තිබූ ආහාරපාන
භුක්තිවිඳ කල්පනා කරන්නේ දඹදිව බොහෝ මිනිස්සු බඩගින්නේ සිටිති. මට
එවැනි ප්‍රශ්නයක් නොමැත. මේ ආකාරයෙන් සිතමින් උදම් අනා මා විඳින මේ සැප
සම්පත් වෙනත් කිසිවෙකු නොවිඳිනු ඇතැයි සිතා සතුටු වූහ.
ඊට පසු අර මිනිසුන් දහදෙනා එන විටදී මොහු දැක යක්ෂයෙකු බව සිතා දුනු
වලින් විදින්න සූදානම් වූ විට අර මිනිසා මට විඳින්න එපා මම යක්ෂයෙක්
නොවේ. මිනිසකු බව කියා සිටියේය. ඊට පසු අන් පිරිස ප්‍රශ්න කර සිටින්නේ
ඔබ මිනිසකු නම් නිර්වස්ත්‍රව සිටින්නේ ඇයි? දැළි රැවුල මේ විදියට ඇදිල
තිබෙන්නේ ඇයි? ඊට පසු ඔහු සඳහන් කළේ ඔරුවක නැගී මුහුදේ ගමන් කරන කල
මෙහි නැවතුණ බවයි. නැවතත් අර මිනිසුන් ප්‍රශ්න කරන්නේ් මොනවද මෙහි
තිබෙන පහසුකම් යනුවෙනි. අර මිනිසා ඊට පසු එහි ඇති ස්වභාවය පැහැදිලි
කළේය. ඊට පසු ඔවුන් තීරණය කරන්නේ, මීට වඩා යක්ෂ රාක්ෂයින් නැති සුදුසු
තැනක් අපට විසීමට නැත්තේය. එනිසා මෙහි විසීම සිදු කිරීම සුදුසුය
යනුවෙනි. එම වඩු පිරිස සියල්ල දාහක් විය. පසුව ඔවුනට උපදෙසක් හැටියට අර
මිනිසා මතක් කර සිටියේ මෙම ස්ථානය රම්‍ය වූද සිත්කලු වූද ස්ථානයක්
බැවින් දේවතාවන්ගේ ද ඇල්ම බැල්ම රැකවරණය පවතින බවයි. එබැවින්, මළ
මුත්‍ර වෙරළේ කරමින්, කැහි සොටු අපවිත්‍ර දෑ වෙරළේ දමමින් අපවිත්‍ර
නොකර, ඒවා සුදුසු පරිදි කරන ලෙසට ඔහු ඔවුනට උපදෙස් දුන්නේය.
දාහකින් යුත් වඩු පිරිස පන්සීය පන්සීය බැගින් කොටස් වී කණ්ඩායමට
නායකයෙකු ද පත්කර ගනිමින් එම දෙපිරිස එහි සුවසේ විසූහ. වාසස්ථාන හැටියට
නිවෙස් හදාගෙන වටා පිටාවේ ඇති ආහාර පානද අනුභව කරමින් නිරුපද්‍රිතව
කාලය ගත කළහ. එම වඩු පිරිසෙන් එක නායකයෙකුගෙන් යුත් පන්සියක පිරිස හොඳ
ප්‍රතිපත්ති ගරුකව සිල්වත්ව ගුණවත්ව එහි ජීවත් වූ අතර අනිත් නායකයාගෙන්
යුත් පන්සියක පිරිස දැඩි ලෝභ සහගතව, ද්වේෂ සහගතව, කාමයෙහි අන්තගාමීව
ජීවත් වූහ. ඒ අතර උක්වලින් රා අරක්කු වැනි මත්පැන් සකසා ගෙන ඒවා පානය
කිරීමද එම රම්‍ය වූ දූපතේ වෙරළ අපවිත්‍ර කරමින් මළ මුත්‍ර කිරීමද සිදු
කළහ.
මෙම හේතුව නිමිති කරගෙන එම මනරම් දූපතට අරක්ගෙන සිටි දේවතාවන් කෝප වී
අව පසළොස්වක දෙපෝය දා සමුද්‍රයෙන් දිය උඩට නගාලන බවට කතා කර ගත්හ. ඒ
අතර සිටි එක් සත්පුරුෂ දේවතාවෙක් මා වැනි සත්පුරුෂ දේවතාවෙක් සිටියදී
මේ මිනිසුන්ට මැරෙන්නට ඉඩ නොදෙමියි කීහ. එසේ පවසා ස්වර්ණාභරණයෙන් සැරසී
උතුරු දිසාවෙහි සිට විමානය ඒකාලෝක කොට ඒ ප්‍රදේශයම බුබුලුවා එම
මිනිසුන් වසන තැනට පැමිණ ඔවුනට මතක් කර සිටින්නේ මෙම ස්ථානයේ මුහුද උඩට
ගැලීමක් සිදුවන බැවින් වෙනත් තැනක් සොයා ගමන් ආරම්භ කරන ලෙසයි.
එසේ වුවද පාපිෂ්ට දේවතාවුන් එම දේවතාවා කී කතාව බොරුය කවදා නම් මේ
සමුද්‍රයෙන් ජලය ගලා දිවයිනට පැමිණෙන්නේද යැයි ඛ්යා එනිසා මෙම දූපතේම
වාසය කරන්නැයි උපදෙස් දුන්නේය. ඊට පසු අර දාහකින් යුත් වඩු පිරිසේ
අසත්පුරුෂ නායකයන්ගෙන් යුත් 500 ක පිරිසට එම අසත්පුරුෂ නායකයා මතක් කර
සිටින්නේ අපි මෙම දූපතේම සැප විඳිමින් ඉදිමු කියාය. සත්පුරුෂ නායකයා තම
පන්සියයක පිරිසට සඳහන් කර සිටින්නේ කුමන දේවතාවගේ් සත්‍ය ප්‍රකාශ කළාද
යන්න අපි නොදනිමු. අප ගත යුතු හොඳම ක්‍රියා මාර්ගය වන්නෙ මෙම දූපත
හැරදා මෙහෙන් පලා යෑමය. අපට අකාලේ විනාශ වීමට අවශ්‍ය නැත. අපි වතුර
ආවොත් ඔරු නැග පිටත් වෙමු කියා එම පන්සියකින් යුත් පිරිස මෙලෙස තීරණය
කර ගත්හ.
දේවතාවුන් සාකච්ඡා කර ගත් ආකාරයට හරියටම පොහෝ දිනයේ චන්ද්‍රයා නැති කළ
සමුද්‍රයෙන් ජලය පැමිණ දණ ළඟට දක්වා ගෑවී ජල පහර ආපසු ගියේය. අසත්පුරුෂ
නායකයා එය දැක සඳහන් කළේ මේ රළ ඇවිත් කුණු හෝදගෙන ගියා කියාය. පසුව
ක්‍රමානුකූ®ලව රැල්ල වැඩි වී එම නරක වඩුවන් ඇතුළු ඔවුන්ගේ් අඹුදරුවන්ද
රැල්ලට ගසාගෙන ගොස් සියලු දෙනාම මරණයට පත්වූහ. සත්පුරුෂ වඩුවන් කලින්ම
පිටත්වූ නිසා අනතුරට මුහුණ නොදී ජීවිත ආරක්ෂා කර ගත්හ.
මෙම ජාතක කතා පුවතට අනුව මුහුද ගොඩගැලීමේ පුවත් මීට පෙර ඈත අතීතයේ
කීපයක්ම සිදු වී ඇති බවක් අවබෝධ වේ. කාවන්තිස්ස රජු දවස ද එවැනි පුවතක්
අසන්නට ලැබේ. සයුර නොහොත් මුහුද යනු නිමක් කොනක් නැති විශාල ජල
දාරාවකින් යුත් ජල ගෝලයකි. එහි අභ්‍යන්තරය තුළද විශ්මිත දේවල් සිදුවේ.
පෘථිවියේ කම්පනය තුළින්ද, පොළොව විවර වී ලංවන කලද ජලය අඩු වැඩි වශයෙන්
ක්‍රියාත්මක වේ. එසේම උල්කාපාත වැනි විශාල වස්තූ®න් කඩා වැටීම තුළින් ද
එම ජල ප්‍රමාණය ගොඩ බිම් වලට පැතිරේ.
මේ ආදී විද්‍යාත්මක හේතුන් සමඟම අපට නොපෙනෙන ශක්ති විශේෂයක්ද මේ සඳහා
එකතු වන බව කීමට අවශ්‍යය. එය ස්වභාව ධර්මය කම්පාවීමට හේතු වේ. ස්වභාව
ධර්මය නිරන්තරයෙන් අප කරා විපත් ගෙන ඒමේ ප්‍රවණතාව වැඩිය. එයට හේතුව
අපි ස්වභාව ධර්මයේ ඇති ශක්තිය තේරුම් නොගෙන එය ඉක්මවා යෑමට උත්සාහ
කිරීමයි. ස්වභාව ධර්මය කෙරෙහි අපේ බියවීමක්, නැමියාමක්, අවනත බවක් හා
ආදරයක් ගෞරවයක් තිබිය යුතුය. එසේ නොමැතිව අපි ස්වභාව ධර්මයට පටහැනි
දේවල් සිදු කරමින් ස්වභාව ධර්මයා විනාශ කරමින් ජීවත් වන්නේ නම් ස්වභාව
ධර්මය විසින් ද පෙරළා විපත් ලබාදෙනු ඇත.
මෙහිදී වැදගත් දහම් පාඨයක් වන ‘ධම්මෝ හවේ රක්ඛති ධම්මචාරී’ යන්නද
වැදගත් වේ. ධර්මයෙහි හැසිරෙන්නා ධර්මය ෂසින්ම ආරක්ෂා කෙරේ. එක
පැත්තකින් ස්වභාව ධර්මයා විසින් ආරක්ෂා කිරීමක් ම මෙහිදී සිදුවේ. මේ
ලෝකය තුළ ස්වභාව ධර්මයා තේරුම් ගෙන ස්වභාව ධර්මයාට ආදරය කරමින් එය
ආරක්ෂා කරමින් ධාර්මික ජීවිත ගත කරන මිනිසුන් ස්වභාව ධර්මයා විසින්ම
ආරක්ෂා කරනවාට කිසි සැකයක් නැත. අධර්මිෂ්ටකම් වැඩි වී, මිනිසුන් තුළ
ගුණ ධර්ම නැති වී මිනිසා තිරිසන් තත්ත්වයට පත්වීමේදී ස්වභාවධර්මයා
කම්පා නොවී තිබේද? එබැවින් අපි නිරන්තරයෙන් ඒ පිළිබඳ හොඳ අවධානයකින්
පසු විය යුතුය.
අපි කරන කියන අකටයුතුකම් ඉවසා ගත නොහැකි වූ විට දේවතාවුන්ද කම්පා වී
විපත් ගෙනදීමට කටයුතු කරනවා ඇත. ලෝකයේ පවතින ධර්මතා ඉක්මවා යෑමට
කිසිවෙකුටත් නුපුළුවන. අඩු බුද්ධිකින් යුත් මිනිසුන්ට එසේ හැකියැයි
සිතුනද එයින් එහි නිමාව කෙසේ සිදුවේද යන්න සිතා ගැනීමටත් අපහසුය. ලොව
උතුම් පදවි ලැබූ බුදු, පසේබුදු, මහරහත් උත්තමයන් වහන්සේද ස්වභාව ධර්මය
ඉක්මවා නොගියහ. ඔවුන්ද ස්වභාව ධර්මයට ගරු කරමින් එහි වටිනාකම ලෝක
සත්ත්වයාට කියා දුන්හ.
අව්ව, වැස්ස, සුළඟ ජලය ආදී සම්පත් කවුරුන් හෝ මවන දේවල් නොවේ. ඒවා
ස්වභාව ධර්මයා විසින් අපට දෙන දායාදයෝය. ඇළ දොළ ගංඟා ගස් කොලන්,
වනාන්තර, කඳුහෙල් මහා සාගරය ආදී සම්පත් මිනිසාට යහපත පිණිස පවතින
දායාදය. ඒවගෙන් අයුතු ප්‍රයෝජන ගැනීමට සිතීම පටු පරමාර්ථ ඇති
දුර්ජනයින්ගේ ක්‍රියාවකි. මේ ලෝක ධාතුව තුළ අප සැම දෙනාම පොදුවේ
ජීවත්විය යුතුය. එහිදී සතා සිව්පාවුන් පවා ඒ අයිතියට උරුමකම් කියනු ඇත.
මිනිසා සිතනවා නම් මේ සියලු ස්වභාවික සම්පත් තමන්ම භුක්ති විඳීය යුතුයි
කියා එය අසාධාරණ ආත්මාර්ථකාමී සිතිවිල්ලකි. එවැනි අයට නිසි දඬුවම්
ස්වභාව ධර්මයා විසින් දෙනාටම කිසි සැකයක් නැත. එබැවින් ස්වභාව ධර්මයා
සමඟ සෙල්ලම් කිරීමට යෑම එතරම් සුබදායක දෙයක් නොවන බව කවුරුත් මතක තබාගත
යුතු කාරණයකි.
මෙතරම් ධර්මය පවතිනවා කියන මේ උතුම් ලක් දෙරණටත් එම විපත් වලට මුහුණ
දෙන්නට සිදු වූයේ මිනිසුන් තුළ සියල්ල පිට ඔපයට සිදුවීම හේතුවෙනි.
අභ්‍යන්තර ඊර්ෂ්‍යාව, ක්‍රෝධය, කුහකත්වය වැනි අකුසල සිතිවිලි වලින්
පුරවාගෙන ධර්මයේ ඇලීගැලී සිටියාට පලක් නැත. අපේ සිත්වල පවතින හොඳ හෝ
නරක තරංග මෙන් මේ වායු ගෝලයට එකතු වී එයින් හොඳ නරක දෙඅංශයම
ක්‍රියාත්මක කරනු ඇත. මීට වසර ගණනකට ඉහත සිදු වූ ජල ගැලීම්ද හේතුඵල
සම්බන්ධතාවයකට අනුව සිදු වූවක් බව පැහැදිලි වේ. එබැවින් රටක ජාතියක
ආගමක වසන අප සියල්ලෝම අපේ මනසත් අපේ ශරීරයත් හැකිතාක් දුරට පිරිසිදු කර
ගනිමින් ස්වභාව ධර්මයාටද අවනත වෙමින් එය ආරක්ෂා කර ගනිමින් ගුණ ධර්ම
ප්‍රගුණ කරමින් මේ දුර්ලභව ලද වටිනා මිනිසත් බව නිරුපද්‍රිතව ගත කිරීමට
අධිෂ්ඨාන කර ගනිමු.
|
පුර අටවක
පසෙලාස්වක
අව
අටවක
අමාවක