ධර්ම දේශනාව:

අවිදු අඳුර දුරලමු

නමෝ තස්ස භගවතෝ අරහතෝ සම්මා සම්බුද්ධස්ස

“කොනුහාසො කිමානෙන්ද්‍ර – නිච්චං පජ්ජලිතෙ සති අන්ධකාරෙන ඕනද්ධා - පදීපං න ගවෙස්සථ”

සැදැහැවතුනි,

ධර්මානුශාසනාව සඳහා ඉහතින් දැක් වූ ගාථාව ධම්ම පදයේ ජරා වග්ගයේ පළමු ගාථාවයි. එහි අදහස නම්, “කුමන හිනාවක්ද?, කුමන ආනන්දයක් ද? අන්ධකාරයෙන් වැසීගෙන නිරතුරුව දැවෙනව, කිම ආලෝකයක් නොසොයන්නෙ? යන්නයි. පින්වත අප සසර දුකට පත්ව ඇති බැවින් බුදු සසුන පරිහරණය කළ යුත්තේ සසරින් මිදීම සඳහා ය.

ඉතිරිය»

• ජීවිතය සරු කරන බුද්ධියේ පිළිවෙත

• සිහියෙන් කේන්තිය පිටුදැක මානසික සුවය රැක ගනිමු

• නිවන ඇත්තේ අප තුළම ය

• සදහම් දැනුම