37 වන කොටස

ලෝක වග්ගය

බණ්ඩාර මඩුගල්ලේ

167 හීනං ධම්මංන සේව්‍යෙය – පමාදෙන න සංවසෙ
මිච්ජා දිට්ඨිං න සෙවෙය්‍ය - න සියා ලෝක වට්ඩනෝ

වැරැදි අවබෝධයෙන්, කාමයෙන් පමාවෙන්, සසර මඟ දික් කෙරෙන, පව් සිදු කෙරෙන්නේ...ය...

හිතවතුනි, තුන් දොරින්, සුසංවර විය යුතු ය. ඒ අනුව ටිකෙන් ටික වැරැදි අඩු වන්නේ...ය....

168 උත්තිට්ඨෙ නප්පමජ්ජ්‍යෙය – ධම්මං සුචරීතං චරෙ
ධම්මචාරී සුඛං සෙති – අස්මිං ලොකෙ පරම්හි ච

අනලස්ව නොපමාව - සුචරිතෙහි හැසිරෙමින්, දැහැමි සේ වෙසෙන්නා දෙලොව ම දිනන්නේ....ය....

හිතවතුනි, අලස නැති, පුරෝගාමී කෙනෙක්, දෙලොව හැම තැනකදීම නිතරම දිනන්නේ...ය....

169 ධම්මං චරෙ සුචරිතං - න නං දුච්චරිතං චරෙ
ධම්මචාරි සුඛං සෙති – අස්මිං ලොකෙ පරම්හි ච

දුචරිතෙහි නොහැසිරී, සුචරිතෙහි හැසිරෙන්න. සුචරිතෙහි යෙදන්නා, දෙලොවෙහිම සැප ලබයි.

හිතවතුනි, දැහැමි ලෙස, ජීවිතය ගෙවන්නා කිසි දිනෙක කිසි විටෙක දුකක් නොවිඳින්නේ ය.

170 යථා බුබ්බුලකං පස්සෙ - යථා පස්සෙ මරිචිකං
ඒවං ලොකං අවෙක්ඛන්තං - මච්චු රාජා න පස්සති

බිඳෙන බුබුලක් ලෙසින්, සහ මිරිඟුවක් ලෙසින්, ලොව දකින තැණැත්තා, මරුට නොපෙනෙන්නේ....ය....

හිතවතුනි, අනිස ලෙස, ලොව දකින තැණැත්තා, සංවරව ඉන්නේය. විපතින් මිදෙන්නේ.....ය....

171 ඒථ පස්සථි මං ලොකං - චිත්තං රාජ රථුපමං
යත්ථ බාලා විසීදන්ති – නත්ථි සංගෝ විජනතං

මෙලොව හරි විසිතුරු ය- රාජ රථයක් වැන්න - මෝඩයෝ මුලාවෙති, නැණැත්තෝ නොරැවටෙති.

හිතවතුනි, ලෝකයේ, ඇත්ත ඇති සැටි දකින, තැණැත්තා හැම විටම, සැනසුමින් දිවි ගෙවයි.

මතු සම්බන්ධයි