|
නිකිණි පුර පසළොස්වක 2016.08.17
ගුණ දහම් පුරණ
වස්සාන සමය
මනුෂ්‍ය ජීවිතයක වටිනාකම රඳා පවතිනුයේ එම ජීවිතය අර්ථවත්ව ගත කිරීමෙන් පමණි. දුක මත
පිහිටි ලෝකය තුළ ඉතා දුර්ලභව ලබා ගත් ජීවිතය ගත කිරීමට බුද්ධිමත්බවද අත්‍යාවශ්‍යය.
පෙර කළ පුණ්‍ය මහිමයේම බලයෙන් ලබා ගත් මිනිස් ජීවිතය කෙතරම් වටින්නේදැයි මොහොතක්
පාසා සිතා බැලීම බුද්ධිමත් මනුෂ්‍යයාගේ සිරිතය. උපන් නිසා ජීවත්වීමට පමණක් නොව
ජීවත් වන කාලය පුරා ජීවිතය ගැන අවබෝධයෙන් කටයුතු කිරීමෙන් ජීවිතයේ අඩුපාඩු අවම කරගත
හැකිවේ.
දස මසක් මව්කුස ගෙවා මෙලොව ට බිහිවූදා පටන් ජීවිතාන්තය දක්වා මනුෂ්‍යයා කර්ම රැස්
කරනු ලැබේ. එසේ රැස් කරන කර්ම කුසල් සහ අකුසල් යැයි හඳුන්වමු. අකුසලය රැස් කිරීම
පහසුය. ඒ අකුසලය දුරුකිරීම අපහසුය. කුසල්, අකුසල් දෙකටම මූලික වන්නේ හොඳ , නරක
ක්‍රියාවන්ය. එසේ හොඳ, නරක හෙවත් යහපත,අයහපත සිදුකිරීමට සිත මුල්වෙයි. ස්වකීය සිත
මගින් සිතන සිතිවිල්ලක් ක්‍රියාවට නැගීමෙන් කර්ම රැස් කරනු ලැබේ. ඇතැම්විට නරක
අයපත් සිතිවිල්ලක් සිතෙහි ඇති වීමෙන් හෙවත් හටගැනීමෙන් එය ක්‍රියාවට නංවන මොහොතේදී
එය දුකට වේදනාවට ඉවහල් වන්නක් බව නොසිතයි. එබඳු චේතනාවන් ක්‍රියාවට නැංවීමෙන් මහත්
අයහපතක් තමා විසින් තමාටම කරගනු ලැබේ. එහෙත් එබඳු පවිටු අදහසක් සිතට ගලා ආ විට එහි
ඵලවිපාක තෝරා බේරා නොගැනීම නිසා ජීවිත කාලයේදී හෝ මතු භවයකදී තමන්ට අත්වන අයහපත්
ඉරණම ගැන මොහොතකටවත් සිතා නොබලයි. සිතකට අයහපත් සිතිවිලි ගලා ඒම සාමාන්‍ය ස්වභාවය
වේ. මනුෂ්‍යයා බුද්ධිමත් විය යුත්තේ එම ස්වභාවය තේරුම් ගැනීමටය. එමෙන්ම එම ස්වභාවය
තේරුම් ගෙන වරදින්, අයහපතෙන්, පාපයෙන් ඈත්වීමටය.
දුක, සැප, දෙක තමා පසුපසම ලුහු බඳී.දුකට, අයහපතට කිසිවකුත් කැමැති නොවේ. එහෙත්
අකැමැත්තෙන් වුවද දුක විඳීමට සිදුවනුයේ තමාම කළ හොඳ, නරක දෙක අනුවය. තමා කළ කී දේ
නිසාම කර්ම රැස් කරනු ලැබේ.
නූපන් කුසල් උපදවා ගැනීමටත් උපන් අකුසල් දුරු කර ගැනීමටත් හැම විට උත්සාහ කළ යුතුය.
මනුෂ්‍යයෙකු වුවද, දෙවියෙකු වුවද පින් අවශ්‍යය. පින, පව හෙවත් කුසල් , අකුසල් ගැන
විශ්වාසය තිබිය යුතුය. එහි ඵල විපාක ගැන නිතර මෙනෙහි කළ යුතුය.
ජීවිත කාලය පුරා කවරදාක හෝ තමා නැවත හැරී බලා සතුටු විය හැකි ජීවිතයක් ගත කිරීමෙන්
මෙලොව සහ පරලොව යන දෙලොවම සතුටු විය හැකිය. එසේ ලබන සතුට මුදලට හෝ වෙනත් මගකින්
ලබාගත හැකි නොවේ. තමාට තමා ගැන සතුටු විය හැකි ජීවිතයක් නම් කෙතරම් වටිනා කමක් එබඳු
ජීවිතයකට ඇතිවන්නේද? එබඳු ජීවිතයක් ගත කිරීමට කුඩා කල පටන් හුරු පුරුදු විය යුතුය.
පින් දහම්හි නිරතවීම පසුවට කල් දැමිය යුත්තක් නොවේ. අද නොව හෙට පින්කම් කළ යුතුයැයි
නොසිතිය යුතුය. ජීවිතය අස්ථීරය, අස්ථිර ලොවක උපත ලබා වෙසෙන කෙටි කාලය තුළදී සසර ගමන
සුවපත් කර ගැනීමටම වෙහෙසිය යුතුය.
පිනේ දහමෙහි නිරතවන්නාට කාලභේදයක්ද නැත. පින් කරන්නාට සෑම දිනක්ම පුණ්‍ය කාලයක්
බඳුය.එහෙත් අප බොහෝ දෙනාගේ පහසුව සඳහා පින්කම් ඒකරාශිව පැවැත්වීමට දින වකවානු
වෙන්කර එය මනා ලෙස සංවිධානය කර ගනු ලැබේ. කවර ක්‍රියාවක් වුවද මනා ලෙස සංවිධානය කර
සිදු කිරීමද අගය කළ යුත්තකි. දුටුවන්ගේ ප්‍රසාදය දනවන ආගමික කටයුතු විශේෂයෙන්
සංවිධානය කළ හැකි සුවිශේෂ කාලයක් දැන් උදාවී ඇත. එනම් වස්සාන සමයයි. වස්සාන සමය
පුරා ගිහි, පැවිදි උභය සමාජයම ආධ්‍යාත්මික සුවය සඳහා ගුණ දහම් පුරන්නට වෙහෙස
මහන්සිවන කාලයකි.
|
පසෙලාස්වක
අව
අටවක
අමාවක
පුර
අටවක