පද පංකජ වඳිමි

පන්සිල් පද රකින සිත නිරතුරුව නිවේ
දහමට නැඹුරු නැති සිත හැම විටම තැවේ
කෙටි කර ගන්න දිගු මාවත තිබෙන බවේ
සදහම් ඔසුව හැර වෙන ඔසු නොමැත ලොවේ

සත්වග බව දුකට එසු දුක් වෙදාණෝ
පාපී අඳුර දුරුකළ දිණි සුරාණෝ
සදහම් කුමුදු විකසිත කළ සදාණෝ
තිලොවට තිලක මගෙ සම්බුදු පියාණෝ

ඇදුරාණනේ යන මග පෙන්වුව සසර
නාවියා නැසේ තරණය කළ බව සයුර
කිඳුරාණනේ සදහම් ගී ගැයු මියුර
මම වැඳ වැටෙමි සිඹ ඔබෙ සිරිපා තඹර

සිවු මහ අපායෙහි දුක් ගිනි නිවුනීය
ගිනිදැල් තුළින් මෙත් මල් කැන් පිපුනීය
හැම හදවතම මෙත් සිසිලෙන් තෙමුනීය
හිමි පද වදිමි මම අංජලි කරණීය

වාඩුවැලිවිටිය උතුර
විරාජිත් . අමර. වීරසිංහ

බුදු පුද

සැකැසූ විරියෙන්
කිරි අහර පා
රැගෙන සැදැහෙන්
බුදු පුදට යන
මගස වැතුරුණු
දුගිය පෑ සඳ
දෝත මාවෙත පිරිවතින්
දුගී දෝතම
පුදුසුනක් කොට
තැබූවෙමි පා
ඔහුගෙ දෝතෙහි
සැනින් පිබිදුන
එවත මහත රැඳි
දුටිමි බුදුරුව
අසිරිමත් වූ

ජෝ නවරත්න
සඳලංකාව

ලොව සත සහ මල්

රුවෙන් දිලෙනමුත් කිසි සුවඳක් නොමැති
පිපි මල් වැනි මිනිසුන් ඇත ලෝකයෙහි
රුවත් ලස්සනයි ගේ දොර සැප සම්පත්
ඇතත් එවන් සත ළඟ නැත සිල් සුවඳක්

සුවඳින් පිරුණමුත් ලස්සන නැති මල් සේ
තවත් සමහරෙක් සිල් රකිතිය බොහො සේ
එනමුත් තමන්ගේ යුතුකම් පැහැර හරී
සුවඳය ඒ සත එනමුදු ලස්සන නැහැනේ

ලස්සන සුවඳ දෙකමත් නැති පිපි මල්ය
ඒ මල් වගේ ලොව වෙසෙනා මිනිසුන්ය.
ජීවත් වෙන්න කිසි හව්හරණක් නැතිව
සිතින් කිළුටු මේ දන ලොවටම බරය

රුව සුවඳින් පිරි පිරිපුන් පිපි මල්ය
ලොව සුදිලෙන්නෙ මෙලෙසින් පිපි මලෙන්මය
මේ මල් ලෙසින් තුම් සිල් දම් නිති රකින
යුතුකම් ඉටුකරන සත තිලොවම දිනන

මාලබේ
කේ. ඩබ්ලිව් සිරිසේන

කුන්ච නාදය

මෙත් බල පතුරුවා
සිත් මල පුබුදවා
ඇත් කුල සරසවා
මත් බල දුරයවා

සත් වෙත සෙත දෙවා
රත්වූ සිත නිවා
මත් ගති දුර යවා
පත් බුදු මහ රජා

ඇත් කුල පරදවා
සිත් අම මෙත් දෙවා
ගත් මහ නිවමිනා
අත් පත් විය නිවා

විමලසේන හෙට්ටිආරච්චි
අස්ගිරිවල්පොල

අයං වස්සාන කාලෝ

ඇසළ සඳ ගෙන ආවෙ
වස්සාන සමය වෙද
කඨින චීවර මැසුවෙ
මහා පින් ගන්න තෙද
සෙනසුනේ පුද බිමේ
සිල් ගන්න යතිඳු හට
අහර පැන් දන් දීමෙ
කුසල මුණ ගැසුණි මට
ඉල් පොහොය වෙනතුරා
කරම් උවටැන් නිබඳ
ඒ පිනෙන් යමි කරා
නිවන වෙත පින් නොමඳ
කඨින චිවරය මට
ගන්න බැරි වුණත් අද
අත ගසා එයට හෙට
පින් පුරමි බැතිය මැද
පින් සපිරි මිනිස් කැල
වස් සමාදන් තෙරට
උවැටැනින් මෙහෙය කළ
යුතුය පින් ලබන්නට
ගොයුම් ගොත් බුදු පියා
පාරලෙයි වන අරණෙ
වස් විසී සිටි නියා
වඳුරු වටු ඇත් වනේ
කළා උවටැන් දයා
සතා සීපා විහඟ
කළේ නම් එවන් පින්
අපට කළ නොහැකි වග
කෙලෙස සිතනුයෙ ද දැන්

අනුර ජයවීර
බදුල්ල

සැරියුත් මා හිමි

මුනිඳුන් දෙසූ සිරි සදහම් දහම් පද
අප කරගමු හදවත තුළ මනට හද
දහම් දුන්න යොදන මුළුලොවට විඳ
බුදුමග පාතබමු නුවණින් උනත් මද

සම්බුදු පියේ මේකය ඕජස් ගලන
අනියත බව නිසා හිමිමෙන් අප හැදින
බුදුපුත් සඟරුවන බස් අසා දෙසන
ක්ෂය කර රාග , මෝහ , ද්වේෂ යමු නිවන

ලොව නම් මිනිසා කෙලෙසක කීමත් කීවත්
අප ගමු මගම ඒ මුනිඳුන් ඒ භගවත්
පාරමී පුරා රැක දෙන හොඳ පිළිවෙත්
හිමි සඳ මග ගොසින් වෙමු මගෙ සැරියුත්

අජිත් වික්‍රමානන්ද වීරසූරිය
ඉඹුල්ගස්දෙණිය

නිවනට මඟ

උපදිත් මැරෙත් එක සිතිවිල්ලක් තුළ ම
ඇලෙත් ගැටෙත් ඒ ඒ සිතිවිලි තුළ ම
ගනිමුත් සිරිත් ජීවිතයක නිරතුරු ම
සැනසෙත් හලොත් කෙලෙසුන් සහමුලින් ම

ජීවිත ගඟ සසර සයුරට වැටෙනව ය
කිමිදී මතුවෙමින් සයුරේ ගත වේ ය
මිනිසත් බවක් ලැබ සයුරින් මතු වේ ය
සයුරෙන් ගොඩවන්න වෑයම් කළ යුතු ය

කය නම් ලෝකයේ පාලකයාය සිත
සිය පාලනේ ආයතන පහක් ඇත
සේවකයෝ පස්දෙනෙකුත් වැඩට ඇත
පින් පව් නිපදවීමේ වැඩ එයට ඇත

ඇලෙමින් ගැටෙමින් මෝහයෙ යන අතරේ
පින්පව් ගුණ දහම් සම්පත් ද තර කෙරේ
සීල, සමාධි, වඩයි දුක දැක සසරේ
උතුම් දැක්මෙන්ම නිවනට දොර ඇරේ

ටී. ජී. ජී. ඩයස්
මාකුඹුරහන්දිය යක්කලමුල්ල

බැඳෙන සිත සහ මිදුන සිත

නැවත නැවතත්
බැඳෙන බවයට
ඇලෙන සිත ඔබ රැගෙන යන්නෙය
අතහරිනු අතීතය
නොබැඳෙනු අනාගතයට
වත්මනෙහි
නොගැලී සිටිනු මැන
හැම දෙයින්
මිදුන සිත
සන්සුන්ය
සැහැල්ලුය
නැවත නැවතත්
බැඳෙන බවයට
මිදුන සිත
ඔබ මුදාලන්නෙය

නාරම්මල කුසුමලතා මුණසිංහ