දරුවන්ට පූර්වාදර්ශය සපයමු

දෙල්ගොඩ උඩුපිල විපස්සනා භාවනා
මධ්‍යස්ථානයේ
යොවුන් සිතට දහම් සිසිල දහම් මැදුරේ
බණ්ඩාරවෙල අමිතානන්ද හිමි

බුදුරජාණන් වහන්සේගේ දේශනාව වූයේ පුබ්බාචරියාච උච්චෙර්යන්නයි. පූර්ව ආචාර්යවරයෙක් වන්න තමන්ගේ දරුවන්ට තමන්ට වඩා වයසින් බාල අයට පූර්ව ආචාර්යවරු වෙනවා නම් කොතනක හෝ දරුවන් සම්බන්ධයෙන් එලෙස කටයුතු කළ නොහැක්කේ ඇයි ද? පූර්වාචාරියත්වය නිවැරැදි නම් ඒ පරපුරේ සියලු දරුදැරියන් යහපත් ගුණධර්ම අගයන අය බවට පත්වනවා.ලොව සෑම රටකම විලාසිතා තියෙනවා. ඒවා දිනෙන් දිනම වෙනස් වනවා. එසේ විලාසිතා වෙනස් වූවත් අපගේ චර්යා ධර්ම ගුණධර්ම වෙනස් කළ යුතු නැහැ.

වර්තමාන සමාජයේ වැඩිහිටියන්ට වඩා “පොඩි හිටියන්” සමාජයට එක් අතකින් ආදර්ශමත් වී ඇති බව අප පසුගිය කාලයේදී පැවසුවා.

විශේෂයෙන් දුම්පානය වැනි දුරාචාරවලින් වර්තමාන තරුණ පරපුර බොහෝ දුරට ඉවත්ව ඇති බව අපට පැහැදිලිව පෙනෙන කරුණක්.

එසේ වුවත් වැඩිහිටියන් නැමදීම, සංවර ඇඳුම, පි‍්‍රයවචන අපේ වර්තමාන සමාජයෙන් ඇතැම් විට ඈත් වෙලා.

හෙළ තරුණියක් ඇඳුම් ඇදීමේදී සැලකිලිමත් විය යුතු ආකාරයද කාව්‍යශේඛරයේ පැහැදිලිව දැක්වෙනවා.

පෙකනිය නොදක්වා
සළු ඇද බොළට දක්වා
නොපව තන සක්වා
සිනා නොමසන් දසන් දක්වා

එහෙත් අද ඇතැම් තරුණියන් දෙස බැලු විට මේ කිසිවකින් ඔවුන් ආදර්ශයක් ගත් බවක් පෙනෙන්නට නැහැ.

ශරීරයට ඉතාම සිරවූ ඇඳුම් ආයිත්තම් ඇදීම මෙන්ම බොහෝ විට අනිසි ලෙස ඇඳ පෙන්වන ආකාරයක් ඔවුන්ගෙන් ඇතැම් විටදිස්වනවා.

සාමාන්‍යයෙන් ලෝකය වෙනස් වන විට විවිධ වූ මෝස්තරද වෙනස් වනවා. එය ස්වභාවිකයි. එසේ වුවත් සංවරකමට අප මුල්තැනක් දිය යුතුවනවා. එසේම දරු දැරියන්ට කුඩා කලදීම සංවරය ඉගැන්විය යුතුවනවා. මීට හොඳම උදාහරණයක් විහාරස්ථානය ඇසුරින්ම දෙන්න පුළුවන්. කුඩා මිරිබිරියක සමඟ විහාරස්ථානයට පැමිණෙන උපාසිකා මාතාවක්ඒ දැරිය වන්දනාමාන කරන විට ඇගේ කුඩා ගවුම තදින් පහතට ඇදෙන්නට සලස්වනවා. එයින් දැරිය තමන් ඒ ස්ථානයේ හැසිරිය යුතු ආකාරය ඉගෙන ගන්නවා. එමෙන්ම සමාජ දැනුම අනුව තමන් විසින් අඳීන පළඳීන ආකාරය ගැන මනා දැනුමක් ඇතිවනවා. වැඩිහිටියන් වූ පසුවත් ඇයට මනා වැටහීමක් ලැබෙනවා. ඇගපසග වැසීමට ඇඳුම් ඇදිය යුතු බවට. ඒ බව ඇයට වටහා දුන්නේ තමන්ගේ මිත්තණිය විසිනි. ඒ වගේම මව විසින්ද එවැනි වැදගත් වූ චර්යා ධර්මයන් ලබා දිය යුතුවනවා.

සිඟාලෝවාද සුත්‍රයේ සදිසා නමස්කාරයේ මව්පිය යුතුකම් යටතේ දරුවන් යහපතෙහි යෙදවීම මව්පියන් සතු කාර්යයක් බව දැක්වෙනවා. නමුත් අද පෙර කීවාක් මෙන් අද ඇතැම් වැඩිහිටියන්ගෙන් දරවැන්ට ආදර්ශ ගැනීමට බැරි අයුරින් සමාජය පිරිහිලා.

දරු දැරියන් තමන්ගේ මව පියා දෙස බලා ඇඳුම් සකසා ගන්නේ. එහෙත් අද ඇතැම් මව්වරුන් පාරේ ඇඳගෙන යන ඇඳුම් දෙස බැලූවිට ඔවුන්ගේ දරුවන්ට ආදර්ශයක් ලබාදෙන්න පුළුවන්ද යන කරුණ ගැන අපට සිතන්න වනවා.

එමෙන්ම බොහෝ විට ඇඳුම් තේරීමේදි එහි මුල් තැනක් ගන්නෙත් මව්වරුන් බව කිව යුතුයි. එහිදී තම පරපුරේ ගරුත්වය විලිබිය රැක ගැනීම වැනි කරුණු ඔවුන්ට අමතක වී යන ස්වරූපයක් දක්නට තියෙනවා. පියවරුන් මේ සම්බන්ධව දායක වීම බොහෝ දුරට අඩුයි.

එසේ වුවත් ඇතැම් විට තමන්ට තරුණ කාලයේ කර ගත නොහැකි වූ කොණ්ඩ මෝස්තරය හෝ වෙනයම් දේ තම පුතා මගින් කරවා ගෙන සතුටුවන පියවරුන් ඉන්නවා.

එසේම තමන්ගේ තරුණ කාලයේ තමන්ට කරගත නොහැකි වුදේ තම දියණිය මඟින් කරවා ගන්නා මව්වරුන් සිටිනවා. එය එක්තරා මානසික රොගී මට්ටමක්දැයි සිතේ.

මේ අනිසි ක්‍රමවේදය අනිසි නිදහස භාවිතය නිසා දරු දැරියන් ක්‍රමයෙන් අයහපතට හැරෙනවා. එය සිදුවන්නේ කිසිවකු නොදැනුවත්වයි. විශේෂයෙන් අඟපසඟ පෙනෙන ලෙසින් ඇඳුම් ඇඳගෙන මාර්ගයේ ගමන් කරන තරුණියන්ට ඇල්ම බැල්ම වැඩිවනවා. බොහෝ විට ආරම්භයේදි ප්‍රතික්ෂේප කළත් ඇය නොදැනම සමාජයේ ගොදුරක් බවට පත්වනවා. විලාසිතාවන්ට ආකර්ෂණ වීම තරුණ ස්වභාවයක්. නමුත් ඕනෑම විලාසිතාවක් තම අගපසඟ නිවරාවරණ නොවන ලෙස සිදු කළ යුතුයි යන්න වැඩිහිටියන්ගේ මතයක් විය යුතුයි.

මෙහිදී යම් ගෞරවයක් පිරිමි පක්ෂයට ලබා දිය යුතුයි.මේ වනතුරු පිරිමි පක්ෂය තමන්ගේ අගපසඟ පෙනෙන්නට ඇඳුම් ඇඳීමක් දක්නට නැහැ.ඊට පැහැදිලිව යොමුවී තිබෙන්නේ කාන්තාවන්.

අනාගතයේ උපදින දරුවන්ට පූර්වාදර්ශ මේ අයුරින් ලබාදිය හැකිද? යන්න ගැන අද සිතා බැලිය යුතු වනවා. රටේ කාන්තා අපචාර වර්ධනයට පැහැදිලි ප්‍රධාන එක් හේතුවක් මේ අනිසි විලාසිතා කලාවයි. තමන්ට අපචාරයක් කරන ලෙස ආරාධනා කරන ඇඳුම් ඇඳීමයි. අද කාන්තා මෝස්තරය වී ඇත්තේ තමන්ගේ විනාශයට අත වනනව. තමන්ගේ මරණයට අත වනනව. මෙවැනි සිදුවීම් වීමෙන් පසුව එහි පූර්ණ වරද පිරිමියා මත පැටවීමට අද සමාජය හුරුවෙලා තිබෙනවා.

බුදුරජාණන් වහන්සේගේ දේශනාව වූයේ පුබ්බාචරියාච උච්චෙර්යන්නයි. පූර්ව ආචාර්යවරයෙක් වන්න තමන්ගේ දරුවන්ට තමන්ට වඩා වයසින් බාල අයට පූර්ව ආචාර්යවරු වෙනවා නම් කොතනක හෝ දරුවන් සම්බන්ධයෙන් එලෙස කටයුතු කළ නොහැක්කේ ඇයි ද?

පූර්වාචාරියත්වය නිවැරැදි නම් ඒ පරපුරේ සියලු දරුදැරියන් යහපත් ගුණධර්ම අගයන අය බවට පත්වනවා.

ලොව සෑම රටකම විලාසිතා තියෙනවා. ඒවා දිනෙන් දිනම වෙනස් වනවා.

එසේ විලාසිතා වෙනස් වූවත් අපගේ චර්යා ධර්ම ගුණධර්ම වෙනස් කළ යුතු නැහැ. කාන්තාව සමාජයේ අවතක්සේරු වෙද්දි ඇය නොදැනම විශාල බලවේගයක් ඇය වටා කැරකෙනවා. ඇඳුම වෙළෙඳ භාණ්ඩයක් වීම වැනි කරුණු නිසා අද කාන්තාවන්ට හිමි තැන නැතිවෙලා යනවා. ඒකට වැඩිහිටි කාන්තාවන් විශේෂයෙන්ම මව වගකිව යුතුවනවා. තමන් පළමුව හික්මී දෙවනුව දියණියට ඔවා දීමයි නිසි පිළිවෙත වන්නේ.

කාන්තාවට හිමි තැන නැතිවන්නේ කාන්තාවගේම ක්‍රියාකලාපයන් නිසයි. ඒ තත්ත්වය වළක්වාලීමට කාන්තාව විසින්ම මුල් තැන ගත යුතු වනවා.

බස් රථයකදී, දුම්රියකදී, ගැබිනි මවකට නැතිනම් කුඩා දරුවකු වඩාගත් කාන්තාවකට අසුන් ගෙන සිටින කාන්තාවක් අසුනින් නැගිට එය පරිත්‍යාග කරන්නේ නැහැ.ඇතැම් විට එම අසුන ගැබිනි මවුවරුන්ට වෙන්කර තිබෙනවා. එහෙත් කාන්තාවකට කාන්තාවක විසින්ම නොසලකා හැරීම මත ඇය විසින්ම ඇයගේ ගරුත්වය නැතිකර ගන්නවා.

එය දකින කුඩා දැරියන් කිසි දිනක එය හුරුවන්නේ නැහැ. මේ නිසයි හැම විටම වැඩිහිටි ආදර්ශය වැදගත් වන්නේ. මව පියා නිසි පිළිවෙත් පුරනවා නම් දරුවන් නිසි මඟ යොමු කර ගැනීම අසීරු වන්නේ නැහැ.

චංචල තරුණ සිත යහගුණයට යොමු කරගතහොත් එය රටටම පමණක් නොව සමස්ත ලෝකයටම මහගු සේවාවකි.

සාකච්ඡා කළේ
තාරක වික්‍රමසේකර