රේරුකානේ චන්දවිමල මහා නා හිමි චරිතාපදානය - 7

කිසිදා නොනිමෙන පහන් වැටක්

ජනක වෙත්තසිංහ

මාගේ අකමැත්ත මත මේ ළගකදී ‘නිර්වාණ විනිශ්චය’ පොත නැවත මුද්‍රණය කරළා තිබෙනවා. මා පසුව ලිව් ‘පටිච්චසමුප්පාදය’ කියන පොතේ ‘නිර්වාණ විනිශ්චය’ ගැන හොඳ විස්තරයක් ඉදිරිපත් වී තියෙන නිසා ඉහත පොතින් වැඩි අවශ්‍යතාවයක් පිරිමැහෙන්නේ නැහැ”.

චන්දවිමල හිමියන් තමාගේ කුළුඳුල් ග්‍රන්ථය පිළිබඳව තම අදහස් එසේ ඵල කර සිටියද 2004 වසර වනවිට එහි පස්වන මුද්‍රණය ද එළිදැක්වි ඇත. 2013 වසර වනවිට තවත් මුද්‍රණ කීපයක් ඵලවුණා දැයි නො දන්නා නිසා ඒ පිළිබඳ නිවැරදි දත්තයන් පැවැසීමට නොහැක. රේරුකානේ මා හිමියන් පවසන පරිදි විෂය සංකීර්ණ වුව ද, ලේඛණය සරල නො වුන ද, සදා සත්‍ය වූ බුදු දහම එම පොතෙහි විකෘති වී නොමැති බවට මට වඩා පියවර කීපයක් ඉදිරියෙන් සිටින බහුශ්‍රතයන් වියතුන් සාක්‍ෂි දරනු නියත ය. ඒ නිසාම අදත් එම පොත මළ පොතක් නොවී මේ සමාජයේ ජීවමානව පවතී. මේ සුවිශේෂී යතිවරයාණන් වහන්සේගේ විශිෂ්ටතාවයේ ලකුණ මුල් පොතෙන්ම විදාහරණය වීමෙන් හැඟී යන්නේ රේරුකාණේ චන්දවිමල පුස්තක ලේඛණ සන්නිවේදනයේ විශිෂ්ටත්වය බොදු දන මන හද හා මොනතරම් නම් ගෞරව බහුමානයෙන් අදත් යහපත පෙරදැරි කරගත් ගණුදෙනුවක නියැලී ඇති සැටි නොවන්නේ ද?

එසේම ග්‍රන්ථ කර්තෘවරයකුට සියලු හිමිකම් කර්තෘ සතු යැයි තමා ඵල කළ පොතක අයිතිය තරයේ තමා සන්තකයේ තබා ගැනීම නීතියෙන් ද වලංගු සාධාරණත්වයකි. එවැනි අල්ලා ගැනීමක් පිළිබඳව ධර්මයෙන් විමසුවහොත් එය තණ්හාවකි. උත්සන්න වූ මමායනයකි.

ධර්මය පිළිබඳ පොත් පත් ලියන භික්‍ෂූන් වහන්සේ මෙන්ම උගත් ගිහි සමාජයේ ඇත්තන් ද එහි අයිතිය තමා සන්තකයේ හෝ එය ඵල කරන ප්‍රකාශන සමාගමේ අයිතියට නතු කිරීම නීතියෙන් ද වලංගු වේ. එය අසාධාරණයක් ද නොවේ.

එහෙත් මෙම අයිතිය පිළිබඳව චන්දවිමල මා හිමියන්ගේ විග්‍රහය සම්මුති අයිතියෙන් ඔබ්බට ගිය යතාර්ථවාදී සත්‍යය පිළිබඳව අපට ගැඹුරෙන් හිතන්නට යමක් ඉතිරි කර තබා තිබේ. මමය මාගේ යන බැඳීමෙන් තොර පරාර්ථකාමී අධ්‍යාත්මික ගුණය එම විග්‍රහයෙන් ඉදිරිපත් කෙරෙයි.

“මා පොත් ලීවේ මුද්‍රණය කරළා විකුණලා මුදල් හම්බ කරගෙන පෝසත් වීමේ අරමුණෙන් නොවේ. මගේ පොතක් වෙන කෙනෙක් මුද්‍රණය කළාට මගේ පොත්වල කොටස් උපුටා ගත්තාට, මගේ නමත් මකලා වෙන කෙනෙකුගේම නමින් මුද්‍රණය කළාට මගේ නම් කිසිම විරුද්ධත්වයක් නෑ. ඒක නීති විරෝධී වුණාට මගෙන් නම් තහනමක් නෑ.”

හිතා බලන්න ග්‍රන්ථකරණයේ යෙදෙමින් සම්භාවනාවට පාත්‍ර වූ වෙනත් කර්තෘවරයකුගේ මුවින් මෙවන් ප්‍රකාශයක් පිට වේවි ද ?

උන්වහන්සේගේ සිතිවිලි වදන් හොඳින් විමසීමෙන් හැඟී යන්නේ සාමාන්‍ය පුද්ගලයකුට වඩා චන්දවිමල මාහිමි චරිතය අධ්‍යාත්මික පෝෂණයෙන් ඉහළ තලයකට පත්ව තිබූ බවක් නොවේ ද ?

උන්වහන්සේ වසර 29 වයසේ දී නිර්වාණ විනිශ්චය නම් පොත ලියා ඵල කළේ සිංහල භාෂාව පිළිබඳව පුළුල් අවබෝධයකින් තොරව බව පෙරදී ද සඳහන් කළෙමි. ඒ නිසාම එහි භාෂාව සරල නොවූ බව චන්දවිමල හිමියන් ම ප්‍රකාශ කර තිබේ.

චන්දවිමල මා හිමියන් වැඩ වාසය කළ පොකුණුවිට ශ්‍රී විනයාලංකාරාරාමය

එය එසේ වූවත් බුරුමයේ දී ලබා ගත් දහම් අධ්‍යාපන දැනුම උන්වහන්සේගේ සාර්ථකත්වයට විශාල බලපෑමක් කරන්නට ඇතැයි සිතිය හැකිය.

මහා නාහිමියන් වරක් පැවසූ පරිදි “බුරුමයේ ඇත්තෝ උපසම්පදා විනය කර්මය ඉතා හොඳින් සිදු කරති. ඒ ඇත්තන්ට ශික්‍ෂා පද පිළිබඳව ඇත්තේ පුළුල් අවබෝධයකි.” උන්වහන්සේ මෙසේ ද පවසති “අපේ රටේ සමහර ඇත්තන් ශික්‍ෂාපද පිළිපැදීම තියා ඒ ශික්‍ෂාපද ටිකවත් හරියට දන්නේ නැහැ.”

බුරුම රටේ දී වස් කාලය අවසන් වේගෙන යන වේලාවේ දී භික්‍ෂූන් වහන්සේ සඳහා විභාගයක් පවත්වති. එය තනිකරම කටපාඩම් දීමේ විභාගයකි. “උභය ප්‍රාතිමෝක්‍ෂයය,” බුද්ධ සික්ඛා, මූල සික්ඛා වැනි පොත් සම්පූර්ණයෙන්ම කටපාඩම් ගැනෙති. චන්දවිමල හිමියන් ද එම විභාගයට පෙනී සිටිමින් මුලින්ම පාඩම් දුන්නේ උභය ප්‍රාතිමෝක්‍ෂය. එසේ බුරුම දේශයේ ලිඛිත විභාග මෙන්ම කටපාඩම් ගැනීමේ විභාග මනාසේ සකස් වී තිබීම ඉතාම සුදුසු ක්‍රමයක් බව මහා නා හිමියන්ගේ අදහස යි. උපතින්ම රැගෙන ආ ධාරණ ශක්තිය නිසා මෙසේ කටපාඩම් දීමේ විභාගය උන්වහන්සේට එතරම් ගැටලුවක් නොවී ය.

බුරුමයේ දී ලද මේ පුළුල් අධ්‍යාපනය උන්වහන්සේගේ ජීවිතයට ආලෝකයක් වූවාට සැක නැත.

චන්දවිමල මා හිමියන් ලියූ පොත් පෙළෙහි අගය රුපියල් ශත වලින් මිල කිරීමට නොහැකි ය. උන්වහන්සේ අපවත් වී බොහෝ කලක් ගත වී තිබුණ ද ඒවා අදත් තොග වශයෙන් මුද්‍රණද්වාරයෙන් එළි දකි යි. ලාංකේය බිමේ වෙනත් කිසිදු භික්‍ෂූන් වහන්සේ නමක් මෙවන් අගනා පොත් පෙළක් ලියා ඵල කර තිබේදැයි මාගේ දැනුමේ තරමට නම් සැක සහිත ය.

පොතක් ලියූව ද ඒවා බහුතරයක් පළමු මුද්‍රණයෙන්ම අවසන් ගමන් යන්නේ දෙවැනි මුද්‍රණයකට යෑමට තරම් පාඨකයන්ගේ ප්‍රසාදයක් නොමැති වීම නිසා ය.

මෙහි ඇති සුවිශේෂී දුර්ලභ කරුණ වන්නේ චන්දවිමල මහා නා හිමියන්ගේ අතින් ලියැවුණු පොත් පෙළ එකකට එකක් නො දෙවෙනිව අඛණ්ඩව අදත් ප්‍රකාශයට පත්වීමෙන් පැවැතීම ය.

උන්වහන්සේ අතින් ලියැවුණු ග්‍රන්ථයන් මුද්‍රණද්වාරයෙන් එළි දකින්නේ පොකුණුවිට ශ්‍රී විනයාලංකාරාරාමයේ ඇති ශ්‍රී චන්දවිමල ධර්ම පුස්තක සංරක්‍ෂණ මණ්ඩලයේ ප්‍රකාශන අයිතියෙනි.

මාගේ පොත් රාක්කයේ ඇති ‘චතුර්රාය සත්‍යය’ පොත පෙරළා බැලුවෙමි. මා එය මිලට ගෙන ඇත්තේ 2004 වසරේදී ය. එනම් මීට වසර 05 කට පෙරය. 2004 මුද්‍රණය වන විට ‘චතුරාර්ය සත්‍ය’ පොත 18 වාරයක් මුද්‍රණය වී තිබේ.

එසේම පොත් රාක්කයේම ඇති ‘බෞද්ධයාගේ අත්පොත’ 2003 වසර වන විට 14 වාරයක් ද ‘ශාසනාවතරණය’ 2002 වසර වන විට 8 වාරයක් ද මුද්‍රණද්වාරයෙන් එළි දැක් වී ඇත. ‘බුද්ධ නීති සංග්‍රහය’ ද 2005 වසරේ දී නිකුත් වී ඇත්තේ 8 වන මුද්‍රණය යි. ‘පුණ්‍යෙීපදේශය’ 2003 වසර වන විට එළි දක්වා ඇති වාර ගණන 9 කි. 2013 වසරට මා නො පැමිණ ඉහත වර්ෂ සඳහන් කළේ මා සතුව ඇති පොත් කීපයේ මුද්‍රණ වර්ෂ සලකමිනි. 2013 වසර හා සසඳා බැලුවේ නම් ඔබ තවත් විශ්මයට පත් වනු නියතය.

මෙසේ පොත් කීපයක් පිළිබඳව සඳහන් කළ ද සමස්තයක් වශයෙන් මේවායේ ඇති වටිනාකම කොතරම් දැයි ඔබට හැඟීමක් ඇති කර ගැනීමට පුළුවන. ඒ පොත් පෙළ පසුබිම වසාගෙන සිටින චන්දවිමල හිමියන්ගේ සුවිශිෂ්ටත්ව පිළිබඳ ද මේ සමගම හැඟීමක් ඇති කර ගැනීම පහසු ය. මෙසේ විමසා, සලකා බලද්දී රේරුකානේ චන්දවිමල මහා නා හිමියන්ගේ ලේඛන කෞෂල්‍යයත්, සරල ලේඛන ශෛලියත්, ඒ ග්‍රන්ථයන්හි අන්තර්ගත බෞද්ධ ධර්මයේ ඇති නිරවද්‍ය බවත්, එසේම ඒවා කුදු මහත් කාගේත් ජීවිතයට මොනතරම් නම් පිටි වහලක් වී ඇති ද යන බවත් හැඟෙයි. මෙම පොත් පෙළ නිවසකට අරණ්‍යයකට විහාරස්ථානයට පොදු පුස්තකාලයට නැතිවම බැරි අත්‍යවශ්‍ය අංගයක් බවට පත් වී තිබේ. මෑතක නොව ඈතක වුව ද මේ තරම් සදහම් කරුණු ඔස්සේ මානව ප්‍රජාවේ මනස් සන්තානයට සමීප වී, ජීවිත හා යා වී, ඒ ජීවිත යහගුණයෙන් පරිපූර්ණය කිරීම උදෙසා උතුම් සම්බුදු දහම මෙතරම් ජන හදවතට සමීප කළ පොත් පෙළක් තවත් ඇත්දැයි සිතීම පවා අපහසු ය.

මෙම කාර්යය උන්වහන්සේ කළේ නිස්සරණාධ්‍යාසයෙන්ම ය. ලාභාපේක්‍ෂාවෙන් තොරවය පිවිතුරු වූ සිතින්ම ය. පාණ්ඩිත්‍යය විදහා දැක්වීමට හෝ වාර්තා තබා උදම් ඇනීමට ද නොවේම ය.

සදහම් දැනුම පිළිබඳ පුළුල් අවබෝධයත් සමඟ මෙසේ ඵල වූ පොත් පෙළින් මිනිස් සන්තානයේ පවතින අඳුර දුරලන බව ඒකාන්ත ය. මෙම පහන් වැටේ එළිය කිසිදා නොනිමෙන්නේ නැවත නැවතත් මෙම ධර්ම පුස්තක වෙනුවෙන් මුද්‍රණයන්ත්‍රය ක්‍රියාත්මකව පවතින බැවිනි. එය හෙටත් මතුවටත් එසේම ය. මෙය විරළ සිදුවීමක්ම ය.

රේරුකානේ චන්දවිමල හිමියන්ගේ සුවිශේෂිතා මෙම පොත් පෙළ පානා පෙළහර මතින් විද්‍යාමාන නොවන්නේ ද? ඒ ඔස්සේ සිතන විට හැඟෙන්නේ සාමාන්‍ය මිනිසකුගේ කුසලතාවය ඉක්මවාගිය අසාමාන්‍යතාවයක් මේ මහා යති චරිතය තුළ රැඳී පැවැතුණු බවක් නොවන්නේ ද?.

තවත් කොටසක්
නොවැම්බර් 11 වන දා පත්‍රයේ පළවේ

රේරුකානේ චන්දවිමල මහා නා හිමි චරිතාපදානය - 6 සිංහලවත් හරිහැටි නො දැන පොතක් ලිය යි