පොතුපිටියේ වාලුකාරාම මහා විහාරය

සුදු කළු මිසදිටු පර දෙස්සනට නො ගැතිව දෙස බස රැස රක්නට, පුද බිම් ද, බෝ රුක් ද, මහ සඟ රුවන ද පමණක් නොව දේවාල ද දිවි දෙවැනි කොට රැක ගත් කලුතර පෙදෙසේ ග්‍රාම අතරින් වෙසෙස් තැනෙක වැජඹෙන සඳෙස් කතු නෙතු පිය දසුන් වූ පොතුපිටියේ පිහිටි වාලුකාරාම මහා විහාරය සිල් සුවඳ දම් සුවඳ හෙළ දිව පමණක් නොව විදෙස්හි පවා පතුරන පුණ්‍යස්ථානයකි. සිංහලේ අවසන් රජ සමයේ දී පමණ, අද ද මේ පින් බිමේ දී දැක ගත හැකි ඓතිහාසික නා රුක මුල වූ කුඩා කුටියෙක ගණින්නාන්සේ නමක් වාසය කිරිමෙන් බිහිවූ බවක් ජන වහරේ එන මෙම විහාරස්ථානය අතීතයේ දී “දැව පිට වෙහෙර” නමින් ද “වැලි අරම” නමින් ද හැඳින්වී ඇති බවක් තතු දන්නෝ පවසති. වගයාකුලමේ තෙරුන් වහන්සේ නමින් හැඳින්වූ හිමි නමකගේ අනුශාසකත්වයෙන් මුළුමනින්ම දැවයෙන් තැනුන කුඩා පිළිම ගෙයක් මෙම පින් බිමෙහි වූ බව විහාර වංශ කථාවේ සඳහන් වුව ද දින වකවානු සොයා ගැනීම උගහටය.

ඉතිරිය»