ශ්‍රී බුද්ධ වර්ෂ 2569 ක් වූ වප් පුර පසළොස්වක පෝදා 2025 ඔක්තෝබර් 06 සඳුදා
[UNICODE]
මුල් පිටුව | බොදු පුවත් | කතුවැකිය | බෞද්ධ දර්ශනය | විශේෂාංග | වෙහෙර විහාර | පෙර කලාප | දහම් අසපුව | දායකත්ව මුදල් | ඊ පුවත්පත |
බේරුවල මොරගල්ල ශ්‍රී බුද්ධසිරි මහා විහාරය සේයාරුව - තුසිත කුමාර ද සිල්වා
ඔක්තෝබර් 06 සඳුදා අ.භා 12.22 පුර පසළොස්වක ලබා 07 අඟහරුවාදා පූ.භා. 09.17න් ගෙවේ. 06 සඳුදා සිල්
පසළොස්වක
ඔක්තෝබර් 06
අව අටවක
ඔක්තෝබර් 13
අමාවක
ඔක්තෝබර් 20
පුර අටවක
ඔක්තෝබර් 29
නොවැම්බර් 05
වසරේ මාස දොළොස හේමන්ත, ගිම්හාන, වස්සාන යනුවෙන් ඍතු තුනකට බෙදනු ලැබේ. එයින් වස්සාන ඍතුවේ වැසි සාර මාසයෙන් මුල් තුන් මස භික්ෂුන් වහන්සේ වස් වසා වැඩ සිටින කාලය යි. එසේ වස් විසූ පැවිදි උතුමන් වහන්සේ වස් පවාරණය කරනු ලබන්නේ වප් පුන් පොහෝ දින දී ය. භාග්‍යවතුන් වහන්සේ අනුදැන වදාළ ආකාරයට, එක්ව වස් වැසු සබ්‍රහ්මචාරීන් වහන්සේ ඉදිරියේ පවාරණය සිදු කරනු ලබන්නේ මෙලෙස පවසමිනි. “සංඝං භන්තේ පවාරේමි. දිට්ඨේන වා සුතේන වා පරිසංකාය වා, වදන්තු මං ආයස්මන්තෝ, පස්සන්තෝ පටිකරිස්සාමි. ස්වාමීනී, සංඝයා වහන්සේට පවරමි. වස් වසා වැඩසිටි කාලය තුළ මාගේ වරදක් දැක්කා නම්, අසන්නට ලැබුණා නම්, සැකයක් ඉපදුණා නම් එය මට පවසන්න. මා අතින් එම වරද සිදු වූ බව දන්නේ නම් එය නිවැරැදි කර ගනිමි.” යනු එහි තේරුමයි. සම්බුදු සසුනක පමණක් දක්නට ලැබෙන එම උත්තම ආයති සංවරය තුළ පිහිටමින් මහා පවාරණය සිදුකරන භික්ෂුන් උදෙසා ඊළඟ චීවර මාසය තුළ සැදැහැවත් උපාසක උපාසිකාවෝ කඨින චීවර පූජා කර උතුම් පුණ්‍ය ධර්මයන් රැස් කර ගනිති. පැවිදි උතුමන් වහන්සේ සිය ශාසනික ජීවිතය පිළිවෙතින් සරු කර ගන්නා වූ ද ගිහි පින්වතුන් බොහෝ පින් රැස් කර ගන්නා වූ ද පින්බර වස්සාන සමය නිමාවට පත්ව මහා පවාරණය සිදුකරනු ලබන්නේ වප් පුන් පොහෝ දින දී ය. භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ඇසළ පුර පසළොස්වක පොහෝ දිනක සැවැත් නුවර ගණ්ඩබ්බ රුක්ඛ මූලයේ දී තීර්ථකයන්ගේ මානය මර්දනය කරනු පිණිස, යමක මහා ප්‍රාතිහාර්යය දක්වා සත්වෙනි වස් කාලය ගත කරනු පිණිස තව්තිසා දෙව්ලොවට වැඩම කළ සේක. සක්දෙව් රජුන්ගේ පාණ්ඩු කම්බල ශෛලාසනයෙහි වස් වැස මාතෘ දිව්‍ය රාජයා ප්‍රධාන දෙව් පිරිසට අභිධර්මය දෙසූ සේක. දේශනා කෙළවර අසූ කෙළක් දෙවියෝ නිවන් අවබෝධ කළහ. මාතෘ දිව්‍ය රාජයා ද සෝවාන් විය. වප් පුර පසළොස්වක පොහෝ දිනය එළැඹියේ ය. පුරා තුන් මසක් මුළුල්ලෙහි තව්තිසාවෙහි වස් විසූ බුදුරජාණන් වහන්සේ වස් පවාරණය කොට දිව්‍ය බ්‍රහ්ම මහා හරසර මැදින් තව්තිසා දෙව්ලොවින් දඹදිව සංකස්ස පුරයට මහ පෙළහර පාමින් වැඩි සේක. සම්බුද්ධ ශරීරයෙන් සවණක් ගණ බුද්ධ රශ්මි මාලා විහිදුවමින් දෙව් බඹුන් පිරිවරා අප්‍රමාණ බුද්ධශ්‍රීයෙන් සංකස්ස පුරයට වැඩි ඒ අසිරිමත් සම්බුදු මහිමය සිදුවූයේ වප් පුන් පොහෝ දිනයක දී ය.
උපසම්පන්න භික්ෂූන් වහන්සේ නමක් ඇසළ පුර පසළොස්වක් පොහෝ දිනයේදී පෙහෙවස් සමාදන් වී වප්පුර පසළොස්වක් පොහෝ දිනයේ දී මහා පවාරණය සිදුකොට ඊළඟට එළඹෙන ඉල් පොහෝ දිනය දක්වා කාලය තුළ වස් සමාදන්වීමේ ප්‍රතිඵලයක් වශයෙන් කඨින චීවරයක් පිළිගැනීමට හැකියාව ඇති බව බුදුරජාණන් වහන්සේ විසින් අනුදැන වදාරන ලදී. ඒ බව කඨිනක්ඛන්ධකයේ එන අනුජානාම් භික්ඛවෙ වස්සානං වුත්තානං කඨිනං අත්ථරිතුං අත්ථත කඨිනානං වො භික්ඛවෙ පඤ්ච කප්පිස්සන්ති අනාමත්තවාරො අසමාදාචාරො, ගණභොජනං යාවදත්ථචීච රුප්පපාදො යොච තත්ථ චීවරුප්පාදො” යන දේශනා පාඨයට අනුව ඒ බව පැහැදිලි වේ. ඒ අනුව කඨිනය ලබා ගන්නා භික්ෂූන් වහන්සේට අනාමත්තචාර - පන්සලේ සිටින අනිත් අයට නොදන්වා පන්සලෙන් පිටත්වී ගෙවල්වලට යාමේ අවසරය ලැබීම, අසමාදානචාර අධිෂ්ඨාන කළ තුන් සිවුර නැතිව ගමන් යාමේ හැකියාව, ගණ භෝජනය - හතරනමකට වැඩි ඕනෑම තැනකට ගොස් වැළඳීම, යාවදත්ථචීවර - අධිෂ්ඨානයකින් තොරව දින දහයකට වඩා අතිරේක සිවුරු වැඩි වශයෙන් තබා ගැනීම, යොච තත්ථ චීවරුප්පාද - සැම පිරිකරකම අයිතිකරුවීම යන ආනිසංස පහ ලැබේ. එසේම කඨින චීවර පූජාව කරන තැනැත්තාට ද විශාල ආනිසංස දායක පින්කමක් වශයෙන් මෙය දැක්විය හැකිය. එවැනි පින්කමකින් ලැබෙන ආනිසංස කොතෙක්ද යන්න කඨින යන වචනය සඳහා දී ඇති අර්ථවලින් ම පැහැදිලි වේ. පඨවීරීව න ජාතු කම්පතෙ - න චලති මෙරුරිවාති වායුනා - වජිරම්ව න භිජ්ඣතෙ සනං - තමි ද මතො කඨිනත්ති වුච්චති. අපි මහපොළොව උදැල්ල, අලවංගුව ගෙන කොතරම් හෑරුවත් සියලු කුණු රොඩු ආදිය මහපොළොවෙහි දැමුවත් මහපොළොව කිසිදා කම්පා වන්නේ නැත. මහාමේරු පර්වතය ලෝක විනාශයේ දී හැරුණු කොට කිසිදු කුණාටුවක දී සෙලවිය නොහැකි ය. දියමන්ති කන්දක් සාමාන්‍ය කුලු ගෙඩියකින් කඩා දැමිය නොහැකි ය. එසේම කඨින පින්කමකින් ලැබෙන පින ද එසේම ය. එම නිසා එවැනි පින්කම් කඨින යැයි කියනු ලැබේ. මෙවැනි පින්කම් එක් විහාරස්ථානයක එක් වර්ෂයක් තුළ පැවැත්විය හැක්කේ එක් වතාවක් පමණි. එසේ උසස්, දුර්ලභ, ශක්තිමත්, කඨින පින්කම සම්බුද්ධ ශාසනයේ බැබළීමටත්, දායකයින්ගේ ගුණධර්ම දියුණුවටත් බෙහෙවින් ඉවහල් වේ. ඒ අනුව කඨින පින්කමේ උදාරත්වය කොතරම්ද යන්න පැහැදිලි වේ.
කුමකට ද මේ සීලය කියලා කියන්නේ? සීලය කියලා කියන්නේ හිලෑ වීමයි. තවත් විදියකින් කියනවා නම් නීතියට, සමාජ සම්මතයට, යුක්තියට කීකරු වීමයි. සමාජය ඉදිරියෙහි කය හා වචනය දෙකේ සංවරය යි. මේක මහා පින්කමක්. නිවන් අරමුණු කර ගෙන පිළිවෙත් පුරන්නා විසින් දියුණු කර ගන්නට අවශ්‍ය කරන පාරමිතාවක්. ධර්මානුකුල ව විස්තර කරනවා නම් ප්‍රාණඝාතය ප්‍රමුඛ කොට ඇති සියලු අකුසලයන්ගෙන් දුරු වී ඊට අදාළ වන වත පිළිවෙත පුරනවිට සිතේ ඇති වන සිතිවිලි සීලය කියලා පෙනී යනවා. සීලය, නිවන් අරමුණු කොට ඊට අවශ්‍ය පිළිවෙත් පුරන අය විසින් පුරුදු පුහුණු කළ යුතු මුල් ම පියවර ලෙසයි සලකන්නේ. ආර්ය මාර්ගය සීල, සමාධි හා ප්‍රඥා යනුවෙන් කොටස් වෙන් කොට එය නිවන් මඟ පසක් කර ගන්නට අවශ්‍ය කරන ආර්ය අෂ්ඨාංගික මාර්ගය යනුවෙන් පෙන්වා දී තිබෙනවා. මූලික පන්සිල් රක්ෂා කරමින් ජීවිතය දැහැමි ලෙස ගොඩනඟා ගන්නා බුද්ධ ශ්‍රාවකයා සීලයෙහි පිහිටා, සිත දියුණු කරගෙන(සමාධිය වඩා)කෙලෙස් සුණු විසුණු කර දමන වීර්යය ඇති ව ක්‍රියා කළොත් සංසාර විමුක්තිය දුර නො වන බවයි බුදුරජාණන් වහන්සේ පෙන්වා දී තිබෙන්නේ. මෙහි මූලික පියවර වන්නේ පළමුවෙන් ම සැබෑ බෞද්ධයකු වීම යි. බෞද්ධයා කියලා අර්ථ දක්වන්නේ තෙරුවන් සරණ ගිය පන්සිල් සුරකින සැබෑ බුද්ධ ශ්‍රාවකයාට යි.පන්සිල් කියන්නේ සිල් පද පහකට යි. මේ සිල්පද පහෙන් කියැවෙන මූලික කරුණු පහ නම් සත්ව හිංසාවෙන් වැළකීම, අන්සතු දේ සොර සිතින් ගැනීමෙන් වැළකීම, වැරැදි අඹුසැමි සේවනය ඇතුළු පස්කම් සැප වැරැදි ලෙස භුක්ති විඳීමෙන් වැළකීම, බොරුවෙන්, වංචාවෙන් වැළකීම හා මත්ද්‍රව්‍ය, මත්වතුරෙන් වැළකීම යන කරුණු පහ යි. බුදුදහමේ එන මෙම මූලික සීලමය ප්‍රතිපදාව වැඩි දියුණු කර ගන්නාට දෙවැනි පියවර ලෙස අපට පෙන්වා දිය හැකි වන්නේ අෂ්ඨාංග සීලය අනුව දිවි පවත්වා ගැනීමට හුරුපුරුදු වීම යි. මෙය සීල පාරමිතාවේ දෙවැනි පියවර සඵල කර ගැනීමේ අවස්ථාව ලෙස පෙන්වා දෙන්නට පුළුවනි. අනුපුබ්බ සික්ඛා යන බුදු දහමේ ඉගැන්වෙන ප්‍රතිපදාව තුළ අෂ්ඨාංග සීලය ගරු කරගෙන, ඒ අනුව ජීවිතය පවත්වා ගෙන යාමට මහෝපකාරි වන්නේ ඊට මුලින් පෙන්වා දුන් පංචශීල ප්‍රතිපදාව මැනවින් සාක්ෂාත් කර ගෙන තිබීම යි.
ළමයි හරිම දඟයි, කියන දෙයක් අහන්නේ ම නෑ. නිතර ම සෙල්ලමට ම යි යන්නේ. නැතිනම් ෆෝන් එකේ එල්ලිලා. පොතක් පතක් බලන්නේ ම නෑ. ඉස්කෝලේ යන්න හරිම කම්මැළියි. කොච්චර නම් මේ ළමයින්ට අපි වියදම් කරනවද? මේ සැරෙත් ලකුණු අඩුයි. ග්‍රහ දෝෂයක් ද කියල බෝධි පූජා පැවැත්තුවා. හරි ගියේ නෑ. අර අල්ලපු ගෙදර ළමයි බලන්න එපාය. උන් හොඳට ඉගෙන ගන්නවා. අනේ මන්දා අපට ම යි මේ හෙනේ...” මෙසේ දෙස් දෙවොල් කියමින් බොහෝ මව්පියන් අශුභවාදී ව තම දරුවන් දිහා බලන ස්වභාවයක් අපි අත්දකිමු. දරුවන් අන් අය සමඟ සන්සන්දනය කරමින් මව්පියෝ බොහෝ විට තම දරුවාට කෙනෙහිලිකම් කරති. එකම පවුලේ සිටින දරුවන්ගෙන් එක් අයකු දක්ෂයෙක් ලෙසටත්, අනෙක් දරුවා අදක්ෂයකු ලෙසටත් මැනීමට සමහරු පුරුදු ව සිටිති. හේතුඵල දහම අනුව පින්වත් දක්ෂ දරුවන් ද, මද පිනකින් උපන් දරුවන් ද සිටිය හැක. එහෙත් පින්මද දරුවන්ගේ යම්කිසි සැඟවුණ පිනක්, කුසලයක් තිබිය හැක. මේ සඳහා පරිසර හා පුද්ගල සාධක අනිවාර්යයෙන් බලපානු ඇත. චූලපන්තක පුංචි හාමුදුරුවන්ගේ කතා පුවත අපි අසා ඇත්තෙමු. එහිදී උන්වහන්සේගේ පින මතුකරලීමට අප බුදුපියාණන් වහන්සේ සමත් වූහ. මහා පිනකින් මිනිස් ප්‍රතිසංධියක් ලැබූ සත්වයාගේ විශිෂ්ට වූ මහා කුසලයක් තිබෙන බව අප පිළිගත යුතු ය. එම කුසලය මතුකරලීමට මවුපියන්, ගුරුභවතුන් පමණක් නොව වැඩිහිටියන් වන අපගේ ද යුතුකමක් වනු ඇත. “පබස්සර මිදං භික්ඛවේ චිත්තං...” ආදී වශයෙන් බුදුපියාණන් වහන්සේ දේශනා කළේ සත්වයාගේ සිත ගැන ය. ළමයාගේ සිත ප්‍රභාශ්වරයි. එම සිත කිලිටිවීමට නොදී ආරක්ෂා කිරීමට අප වගබලා ගත යුතු ය. දරුවන් ඇමතිය යුත්තේ කරුණාවෙන් පිරුණු හදවතකිනි. ඔහුට ආදරණීය මවක්, පියෙක් පමණක් නොව කල්‍යාණ මිත්‍රයෙක් වශයෙන් මව්පියන් පෙනී සිටිය යුතු ය. දරුවාගේ සිත හඳුනාගත යුතු ය. ඔහු කැමැති, අකැමැති දෙය හඳුනාගත යුතු ය. එවිට ඔහුගේ චිත්ත අභ්‍යන්තරයේ සැඟවී ඇති වටිනා ගුණධර්ම මතුවීමට පටන් ගනී. ඔහු තුළ ඇති අගුණයන් දුටුවිට එය ඥානාන්විත ව නොසලකා හැර යහපත් ලෙස ප්‍රතිචාර දැක්විය යුතු ය. ප්‍රඥාවන්ත පියතුමෙක් ගැන කතා පුවතක් බුදුපියාණන් වහන්සේ ජීවමාන ව වැඩ වාසය කරන කාලයේ අපට අසන්නට ලැබේ.
බද්දේගම සිරිරතන නාහිමිපාණෝ ගාලු පළාතේ ප්‍රධාන සංඝනායක පදවියෙන් පිදුම් ලබති
බෙල්ලන්විල රාජමහා විහාරස්ථානයේ වප් පුර පෝ දා විශේෂ පින්කම් මාලාවක්
විදුලකර අබිමන් - 02
සංකස්සපුර ශ්‍රී සම්බුද්ධරාජ විහාර මන්දිරය
පුරාවිද්‍යා පර්යේෂණ ආයතනය සහිත කෞතුකාගාරය සෝමවතී පුදබිමේ ඉදිවෙයි
සීදුවේ සුමනවංශ නාහිමි ජන්ම දින පින්කම්
පැන විසඳුම්
කඨින පින්කම්
පෝ දා පින්කම්
ඉතිරිය»
දුක සදන මූලය අනිත්‍යයයි - දන්කන්දේ ධම්මරතන හිමි
ගැටලු හා ප්‍රශ්න යෝනිසෝමනසිකාරයෙන් දකින්න ශාස්ත්‍රපති
තෘෂ්ණාවට දාසයකු වන තාක් ජීවිතයට තෘප්තියක් ලැබෙන්නේ නෑ - අළුදෙණියේ සුබෝධි නා හිමි
අත්හැරීම නැති තැන නිවීම ද නැත
තණ්හාව නැති තැන
අඩුපාඩු සොයනවාද?...
අට මහා පින්කම්
මනසින් උසස් සත
බිය නැති තැන
දානය
ජාතිය අවදි කළ ශ්‍රීමත් අනගාරික ධර්මපාලතුමා
බෝධිරාජ කුමරියගේ බෝධි වන්දනාව
විශිෂ්ට නායකත්වයක උත්තරීතර නාමය කරගොඩ උයන්ගොඩ මෛත්‍රීමූර්ති මහ නාහිමිපාණෝ
පුර පෑළවිය සඳ- 23 කොටස
භික්ෂූන් වහන්සේගේ කාලීන මෙහෙවර
සසුනඹර සුදිලෙන සුපුන්සඳ බෝගොල්ලේ සුමන හිමි
රැගෙන යා හැකිද කිසිවක්...
රාහුල මාතා -01
බුදු සමිඳු
පුණ්‍ය විපාක
ඓතිහාසික පින්බිමක අසිරිය විඳින්න ඇඹුල්ගම රජමහ වෙහෙරට
© 2000 - 2025 ලංකාවේ සීමාසහිත එක්සත් ප‍්‍රවෘත්ති පත්‍ර සමාගම සියළුම හිමිකම් ඇවිරිණි. අදහස් හා යෝජනා: [email protected]
පසළොස්වක
අව
අටවක
අමාවක
පුර
අටවක
