[UNICODE]

මුල් පිටුව | බොදු පුවත් | කතුවැකිය | බෞද්ධ දර්ශනය | විශේෂාංග | වෙහෙර විහාර | පෙර කලාප | දහම් අසපුව | දායකත්ව මුදල් | ඊ පුවත්පත |

සත් වගට සෙත් සැදූ දුක් නිවා මෙත් සිතින්
නෙත් නුවණ පාදමින් ලෝ පුරා නෙක දනන්
සිත් නිවන මඟ සැදූ පසක් කර දැක නිවන්
දොහොත් මුදුනේ තබා වඳිමි සම්බුදු රදුන්
ගාමිණී තල්දෙන

දුරුතු පුර පසළොස්වක

 ජනවාරි 13 සඳුදා පූ.භා. 05.05 පුර පසළොස්වක ලබා 14 අඟහරුවාදා පූ.භා. 03.59න් ගෙවේ.
13 සඳුදා සිල්

පොහෝ දින දර්ශනය

Full Moonපසළොස්වක

ජනවාරි 13

Second Quarterඅව අටවක

ජනවාරි 21

Full Moonඅමාවක

ජනවාරි 29

First Quarterපුර අටවක

පෙබරවාරි 05

ආධ්‍යාත්මික පරිවර්තනයක් පිළිබඳ කතිකාවතකට මේ සුදුසු ම කාලය යි

“යථා සංඛාර ඣානස්මිං - උජ්ක්‍ධිතස්මිං මහාපථෙ - පදුමං තත්ථ ජායේථ - සුචිගන්ධං මනොරමං -
එවං සංඛාර භූතෙසු - අන්ධභූතෙ පුථුජ්ජනෙ - අතිරොචති පඤ්ඤාය - සම්මා සම්බුද්ධ සාවකො”
මහමඟ දමන ලද කසළ ගොඩක වුව ද, පිරිසුදු වූ, සුවඳවත් වූ, සිත් ඇදගන්නා සුළු වූ පියුමක් හට ගන්නේ යම් සේ ද, කසළ වැනි අපිරිසුදු සිත් ඇති, දස අකුසලයෙන්, පඤ්ච දුශ්චරිතයෙන් කිළිටි වූ සිත් ඇති අන්ධබාල පෘථග්ජනයන්ගෙන් පිරී මේ සමාජයෙහි දස කුසල භාවිතයෙන් යුත් බුදු මඟ අනුගමනය කරන ශ්‍රාවකයෝ ප්‍රඥාවෙන් බබළන්නාහ. සමාජය අපිරිසුදු වුව ද පුද්ගලයාට ආධ්‍යාත්ම පාරිශුද්ධියෙන් කටයුතු කළ හැකි ය. එසේ කළ හැකි වන්නේ ඔහු ධර්මානුගත පෞරුෂයකින් පෝෂණය වුවහොත් පමණි. පුද්ගල පෞරුෂය ධර්මයෙන් පෝෂණය කර ගත හැකි වන්නේ ශීලයෙන්, ගුණයෙන් යුක්ත වීමෙනි. ආත්මාර්ථකාමිත්වයෙන් තොරව පරාර්ථකාමී ව කටයුතු කිරීමෙනි. එය සමාජ යහපත, අභිවෘද්ධිය අපේක්ෂා කරන පුද්ගල චරිතයක අනිවාර්ය ලක්ෂණයකි. වර්තමාන සමාජය ද කෙලෙස් කසළින් පිරී ඇති හෙයින් කුණු කසළින් පිරි මඩ ගොහොරුවක් වැනි ය. නුවණැති සමාජය එම තත්ත්වය තේරුම් ගෙන එය පිරිසුදු කිරීමේ ක්‍රියාවලියට, සාමූහික ප්‍රයත්නයට දායක විය යුතු ය. එම ක්‍රියාවලියේ අනුශාසකයා, මඟ පෙන්වන්නා විය යුත්තේ භික්ෂූන් වහන්සේ ය. ආගමික නායකයන් ය. එසේ වුව ද සමස්ත සාමාජිකයන්ගේ අවබෝධයෙන්, ක්‍රියාකාරිත්වයෙන්, තොර ව යහපත් සමාජ ශෝධනයක්, පරිවර්තනයක් කළ නො හැකි ය. කාලයක් තිස්සේ ආත්මගත වී ඇති දුරාචාරය, දූෂණය, වංචාව, ආත්මාර්ථය, රැවටීම ආදී දුර්ගුණ හේතුවෙනි. ආගමික නායකයන් මෙන් ම සමාජ, දේශපාලන නායකයන් ආයතන ප්‍රධානීන්, ගුරුවරාදීන් ආදර්ශයෙන් මඟ පෙන්වීම් කළ යුතු ය.

වැරදුන තැන් නිවැරැදි කර නව වසරට පිය නඟන්න

කාලය ගෙවී යන්නේ හීයක වේගයෙනි. වසරක් ගෙවී ගොස් තවත් වසරක් ආවා යනු මිනිසාගේ ආයු කාලය වසරකින් අඩුවීමකි. ආයු කාලය අඩු වූවා යනු මරණයට සමීප වීමකි. ජීවිතය පිළිබඳ ව බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ඉගැන්වීම ද එය ම වන්නේ ය. සං. නිකාය අච්චෙන්ති සූත්‍රයේ දී බුදු හිමියෝ මෙසේ දේශනා කරති. “අච්චෙන්ති කාලා හරයන්ති රත්තියෝ වයෝ ගුණා අනුපුබ්බං ජහන්ති” දිවා රාත්‍රී ගෙවී යයි. මිනිසාගේ ආයු කාලය ද එසේ ගෙවී යයි. එබැවින් ඉක්මනින් එළඹෙන මරණය ගැන සිතා කුසල් දහම්හි යෙදෙන්න. කුසලයෙහි යෙදීම වසරකට පමණක් සීමා වූවක් නොවිය යුතු ය. එය ජීවිත කාලයට ම ය. පින් කුසල් ජීවිතයට අත්‍යවශ්‍ය ශක්තියකි. සැප බලාපොරොත්තු වන අය පින් කුසල් තම ජීවිතයට සමීප කර ගත යුතු ය. සැප යනු පින් කුසල්වලට ව්‍යවහාර කරන යෙදුමක් බැවිනි. ‘සුඛස්ස පුඤ්ඤස්ස අධිවචනං’ යනු එහි බුදු වදනයි. ප්‍රාර්ථනාවක් සිදු කළ පමණින් එම ප්‍රාර්ථනා ඒ ආකාරයෙන් ම ඉටු වේ ද? නැත. අධිෂ්ඨානය, උත්සාහය සහිත මනා වැඩපිළිවෙළක් ඊට අවශ්‍යය. බෝධිසත්ව ආදර්ශය තුළින් එය මනාව තහවුරු වේ. ලොව්තුරා බුද්ධත්වයට පත් වූ බුදුරජාණන් වහන්සේ ඊට බොහෝ කාලයකට පෙර ප්‍රාර්ථනාවක් කළහ. ‘බුද්ධෝහං බෝධයිස්සාමි’“මම බුදු බව අවබෝධ කරමි. බුදු බව ලබා ලෝකයාට ඒ අවබෝධය ලබා දෙමි.” උන්වහන්සේ ප්‍රාර්ථනාවෙන් පමණක් නැවතුණේ නැත. බෝසත්තුමා සසර ඉතා දීර්ඝ කාලයක් පාරමිතා ධර්ම ඇතුළු ව බුද්ධ කාරක ධර්මයන් සම්පූර්ණ කොට බුද්ධත්වයට පත් වූහ.

 

සැලසුමක් ඇතිව ම හෙට දවස අරඹමු

අද දවසේ අප ජිවත්වන මේ සමාජය තුළ කාලය ගෙවී යන ආකාරය බැලුවොත් දවසේ පැය විසිහතරෙන් තමන්ට හෝ අනුන්ට හෝ කෙතරම් ඵලදායි වන ආකාරයෙන් ගත වෙනවා ද කියන මේ කරුණ පිළිබඳ අප විසින් විශේෂයෙන් අවධානයට ගත යුතු වෙනවා. අද සමාජයේ ජිවත් වන වයස අවුරුදු 25ට වැඩි වයසේ සියලු ම දෙනා සියවස් දෙකක් සඳහා තම කාලය වෙන් වී ඇති බව සිත තබා ගතයුතු යි. එනම් 20 වැනි සියවසටත්, 21 වැනි සියවසටත් අප ජිවත්වන කාලය අයත් වෙනවා. ගත වන හැම ක්ෂණයක් ම ආපසු ගැනීමට පුළුවන්කමක් නැහැ. ඒ නිසා වසරක් ගෙවිලා නව වසරක් ආරම්භ වෙනවා කියා කියනකොට ම, හිතෙනකොට ම නව වර්ෂය සැලසුම් නොකළ හොත් ගෙවී යන වර්ෂයේ අඩුපාඩු එලෙස ම පවතිනු ඇති. ඒ නිසා ගතවූ කාලය පිළිබඳ ආපසු හැරී බැලීමක් අප විසින් කළ යුතු යි. වසරක ප්‍රබල දුබලකම් මෙනෙහි කිරිම දුෂ්කර කාර්යයක්. මේ නිසා බුදුරජාණන් වහන්සේ ආදර්ශය මගින් දවසක් ගත වී තවත් දවසකට එළඹෙන අවස්ථාවේ ම අප විසින් කාල කළමනාකරණය අවශ්‍යයෙන් ම කළ යුතු බව පෙන්වා දී තිබෙනවා. බුදුරජාණන් වහන්සේ, පෙරයම් කිස, පසුයම් කිස, මැදියම් කිස, පැසුළුයම් කිස හා අලුයම් කිස වශයෙන් දවස කොටස් පහකට බෙදා වෙන් කර ගත්හ. මෙහිදී අලුයම් කිස වෙන් කිර තිබුණේ අරුණ නැඟීමෙන් පසු ආරම්භ වන නව දවස ගත කළ යුතු ආකාරය සැලසුම් කිරිමට යි.

 

නිවන් මඟ දොරටුව යෝනිසෝමනසිකාරය

“යෝනිසෝ භික්ඛවේ මනසිකරොතෝ අනුප්පන්නාවේව ආසවා නූප්පජ්ජන්ති උප්පන්නාච ආසවා පහීයන්ති” මහණෙනි යෝනිසෝමනසිකාරයෙන් නූපන් ආස්‍රව නූපදී. උපන් ආස්‍රව ප්‍රහාණය වේ. “සබ්බාසව“ සූත්‍රයෙහි (ම.නි.1) සඳහන් වන මෙම බුද්ධ දේශනාවෙන් යෝනිසෝමනසිකාරය යනු කුමක් ද කියා ඉතා හොඳින් පැහැදිලි වේ. එනම් යෝනිසෝමනසිකාරයේ යෙදෙන්නහුට ආස්‍රව නූපදිය යුතු වේ. එසේ ම උපන් ආස්‍රව ප්‍රහාණය විය යුතු වේ. බොහෝවිට “යෝනිසෝමනසිකාරය” යන වචනය විස්තර කර දෙන්නේ නුවණින් විමසා බැලීම වශයෙනි. නමුත් එම විස්තර කිරීම සබ්බාසව සූත්‍රයෙහි ඉහත සඳහන් ප්‍රකාශය හා සැමවිට ම ගැළපේ ද යන්න විමසා බැලිය යුතුය. සාමාන්‍ය ව්‍යවහාරයේ දී නුවණින් විමසීම ලෙස කරනු ලබන්නේ, තම තමාගේ දැනුම අනුව තර්කානුකූල ව කරුණු එකිනෙක ගළපා බැලීමයි. මෙම ධර්ම කරුණු එකිනෙක ගළපා බැලීම ආස්‍රව ක්ෂය වීමක් ලෙස සිතන්නේ නම්, විස්තර කරන්නේ නම් එය මුළුමනින් ම ධර්ම විරෝධී වේ. ධර්ම කරුණු එකිනෙක ගළපා බැලීමෙන් දහම් කරුණුවල නිරවුල් බවක්, දෘෂ්ටිය පිරිසුදුවීමක් (දිට්ඨියා සුප්පටිවිද්ධා) සිදුවන නමුත් ආස්‍රව ක්ෂය වීමක් සිදු නොවේ. ප්‍රධාන වශයෙන් ආස්‍රව ආකාර තුනක් බොහෝ සූත්‍ර දේශනාවල සඳහන් වේ. එනම් කාම ආස්‍රව, භව ආස්‍රව හා අවිජ්ජා ආස්‍රව වශයෙනි. මෙයට අමතර ව ‘ජානුස්සෝණී’ සූත්‍රයෙහි (අං.නි.6) දිට්ඨාස්‍රව වශයෙන් තවත් ආකාරයක් ද සඳහන් වේ. ආස්‍රව යනු සංසාරය පුරාවට තමන් වෙතට ගලා එන කෙලෙස් ප්‍රවාහය (කෙලෙස් සැඩපහර) ලෙස සරල ව හඳුන්වාදිය හැකි ය.

බුදුසරණ Youtube
බොදු පුවත්

ඉතිරිය»

බෞද්ධ දර්ශනය

ඉතිරිය»

විශේෂාංග

ඉතිරිය»

වෙහෙර විහාර

ඉතිරිය»


 

මුල් පිටුව | බොදු පුවත් | කතුවැකිය | බෞද්ධ දර්ශනය | විශේෂාංග | වෙහෙර විහාර | පෙර කලාප | දහම් අසපුව | දායකත්ව මුදල් | ඊ පුවත්පත |

 

© 2000 - 2025 ලංකාවේ සීමාසහිත එක්සත් ප‍්‍රවෘත්ති පත්‍ර සමාගම
සියළුම හිමිකම් ඇවිරිණි.

අදහස් හා යෝජනා: [email protected]