ශ්‍රී බුද්ධ වර්ෂ 2569 ක් වූ උඳුවප් පුර අටවක පෝ දා 2025 නොවැම්බර් 28 සිකුරාදා
[UNICODE]
මුල් පිටුව | බොදු පුවත් | කතුවැකිය | බෞද්ධ දර්ශනය | විශේෂාංග | වෙහෙර විහාර | පෙර කලාප | දහම් අසපුව | දායකත්ව මුදල් | ඊ පුවත්පත |
පොලොන්නරුව රන්කොත් වෙහෙර සේයාරුව - නයනා නිල්මිණි
නොවැම්බර් 28 සිකුරාදා පූ.භා 00.28 පුර අටවක ලබා 29 සෙනසුරාදා පූ.භා 00.13න් ගෙවේ. 28 සිකුරාදා සිල්
පුර අටවක
නොවැම්බර් 28
පසළොස්වක
දෙසැම්බර් 04
අව අටවක
දෙසැම්බර් 11
අමාවක
දෙසැම්බර් 19
සූත්‍ර පිටකයේ සංයුක්ත නිකායේ නිදාන වග්ගයේ අභිසමය සංයුක්තයේ බුද්ධ වර්ගයේ පටිච්ච සමුප්පාද සූත්‍රය තුළ මරණයේ මාවත ගැන සඳහන් වෙයි. සත්ත්වයා මරණයට පත්වන්නේ ජාතිය හෙවත් ඉපදීම නිසා ය. ඉපදීම සිදුවන්නේ භවය නිසා ය. භවය සිදුවන්නේ උපාදාන හෙවත් දැඩි ව අල්ලා ගැනීම නිසාවෙනි. දැඩිව අල්ලාගැනීම සිදුවන්නේ තණ්හාව හෙවත් ආශාව නිසාවෙනි. තණ්හාව ඇතිවන්නේ වේදනාව නිසාවෙනි. වේදනාව ඇති වන්නේ ඵස්ස හෙවත් ස්පර්ශය නිසාවෙනි. ඵස්සය ඇති වන්නේ සලායතන හෙවත් ආයතන හය නිසාවෙනි. සලායතන ඇති වන්නේ නාමරූප නිසාවෙනි. නාම රූප ඇති වන්නේ විඤ්ඤාණය නිසාවෙනි. විඤ්ඤාණය ඇති වන්නේ සංස්කාර නිසාවෙනි. සංස්කාර ඇතිවන්නේ අවිද්‍යාව හෙවත් චතුරාර්ය සත්‍ය නොදන්නාකම නිසාවෙනි. මෙසේ මරණයට හේතුවන කරුණූ නැවත නැවත සැකසීමෙන් චක්‍රයක් ලෙස යෙදෙයි. එසේ සිදුවන ක්‍රියාවලිය පටිච්චසමුප්පාදය ලෙස නම් කරයි. සත්ත්වයා සසර ගමනේ මැරෙන ඉපදෙන බව පටිච්චසමුප්පාදය සූත්‍ර දේශනයේ සඳහන් ව ඇත්තේ මෙසේ ය. “පටිච්චසමුප්පාදං වො භික්ඛවෙ, දෙසිස්සාමී තං සුනාථ සාධුකං මනසි කරොථ භාසිස්සාමීති ‘එවං භන්තෙ’ ති “ඛො තෙ භික්ඛු භගවතො පච්චස්සොසුං භගවා එතදවොච.” “කතමො ච භික්ඛවෙ පටිච්චසමුප්පාදො? අවිජ්ජාපච්චයා භික්ඛවෙ සංඛාරා සංඛාරපච්චයා විඤ්ඤාණං විඤ්ඤාණපච්චයා නාමරූපං නාමරූපපච්චයා සළායතනං සළායතනපච්චයා ඵස්සෝ ඵස්සපච්චයා වෙදනා වෙදනාපච්චයා තණ්හා තණ්හාපච්චයා උපාදානං උපාදානපච්චයා භවො, භවපච්චයා ජාති, ජාතිපච්චයා ජරාමරණං සොකපරිදෙව දුක්ඛ දොමනස්සුපායාසා සම්භවන්ති. එවමෙතස්ස කෙවලස්ස දුක්ඛක්ඛන්ධස්ස සමුදයො හොති. අයං වුච්චති භික්ඛවෙ පටිච්ච සමුප්පාදො.” “මහණෙනි, ඔබට පටිච්ච සමුප්පාදය දේශනා කරමි. එය අසන්න. මනා කොට මෙනෙහි කරන්න. දේශනා කරමි. භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මෙය වදාළ සේක.
සංසාරේ ඉපදෙමින් මැරෙමින් යන ගමනේ දී කෙනකුට මිනිසත් බවක් ලැබෙන්නේ කලාතුරකිනි. එම කලාතුරකින් ලැබුණු මිනිසත් බව තුළ කල්‍යාණ මිත්‍ර සම්පත්තිය ජීවිතයට මුණගැසී, එම කල්‍යාණ මිතුරන් ඇසුරින් නිර්මල ශ්‍රී සද්ධර්මය අසන්නට ලැබෙන පිරිස ද ඉතා අල්ප වේ. තමන්ගේ දුර්වලතා බැහැර කොට ධර්මයට අනුව ජීවිතය පැවැත්වීමට උත්සාහ ගන්නා විට ද ඒ සඳහා නොයෙක් ආකාරයේ බාධාවන්ට මුහුණ දීමට එම ශ්‍රාවකයාට සිදුවේ. එසේ නිවන් මඟ ආවරණය කරන, වළකාලන නීවරණ ධර්මයක් ලෙස ථීනමිද්ධය හැඳින්විය හැකි ය. සසරේ පුරන ලද පාරමී බලය සම්පූර්ණ කොට ගුරු උපදේශ රහිත ව චතුරාර්ය සත්‍යය අවබෝධ කොට වදාළ අප භාග්‍යවත් අරහත් සම්මා සම්බුදු රජාණන් වහන්සේ නිවන් මඟට බාධා පමුණුවන සියලු කෙලෙස් හඳුනාගෙන එම කෙලෙස් තමන් වහන්සේගේ සිතින් යළි නූපදින ආකාරයට මුලින් ම උපුටා දැමූ සේක. තම ශ්‍රාවකයන් හට ද මහා කරුණාවෙන් යුතු ව එම කෙලෙස්වලින් මිදෙන ආකාරය පෙන්වා දුන් අයුරු විස්මයජනක ය. බුදුරජාණන් වහන්සේ දේශනා කොට වදාළේ යම් දෙයකින් නූපන් ථිනමිද්ධය (නිදිමත හා අලස බව) උපදිනවා නම්, උපන් ථිනමිද්ධය බොහෝ සෙයින් වැඩි වෙනවා නම්, පින්වත් මහණෙනි, මේ කුසල් දහම්වල සිත නො ඇලීමත්, අලසකමත්, ඈනුම් අරිමින් ඇඟමැළි කැඩීමත්, බත් මතයත්, සිතේ හැකිළුණු බවත් තරම් එයට හේතු වෙන එකම දෙයක්වත් මා දකින්නේ නෑ කියා ය. වරෙක එක්තරා දෙවි කෙනෙක් බුදුරජාණන් වහන්සේට කියා සිටියේ නිදා ගැනීමත්, කම්මැළිකමත්, ඇඟමැළි කැඩීමත්, බණ භාවනාවට නො ඇලීමත්, බත් මතයත් යන මේ දේ නිසා මේ ලෝකයේ සත්ත්වයන්ට නිවන් මඟ ප්‍රකට නොවන බවයි. ඒ මොහොතේ අපගේ ශාස්තෘන් වහන්සේ වදාළේ නිදා ගැනීම, කම්මැළිකම, ඇඟමැළි කැඩීම, බණ භාවනාවට නො ඇලීම, බත් මතය කියන මේ සෑම දෙයක් ම විරියෙන් දුරුකළා ම නිවන් මඟ ප්‍රකට වන බවයි.
ලෝකයේ මිනිසුන් මත් වී වැරැදි කරන්නේ හුදෙක් මද්‍ය පානය කිරීමෙන් මත්වීම නිසා පමණක් ම නොවේ. මිනිසුන්ගේ හද තුළ පල්වන මානසික මද රාශියක් පවතින බැවින් ඒවායින් ද මත් වී බොහෝ දෙනා වෙහෙසට පත්වෙනවා පමණක් නොව අපරාධ ද කරති. ඒවා අතුරෙන් යෞවන මදය නම් තරුණක ම තමා කෙරෙහි හැම කලකම පවතිනවා ය සිතා මහල්ලන් හෙළා දැකීම නැති කර දැමීමට අදහස් කිරීමයි. එනිසා ම අනුන් තළා පෙළා හිංසා කිරීම බඩුමුට්ටු ගෙවල් දොරවල් විනාශ කිරීම ද සිදුවේ. තමාට ලෙඩ සෑදෙන්නේ නැතැයි සිතාගෙන ආරෝග්‍ය මදයෙන් මත්වන අය වා, පිත්, සෙම් කිපීමෙන් ද, මත්ද්‍රව්‍ය භාවිතයෙන් ද රෝගී බවට පත්වන්නාහ. රෝහල්වලට ගිය විට බැගෑපත් බවට අසරණ බවට පත්වන්නාහ. “තමන් නොමැරෙනවා ය” යි සිතා සිටින අය ජීවිත මදයෙන් මත් වී අනුන් මරා තමා ද විපතට පත් වන්නෝ ය. චන්ද රාගයෙන් කාමාතුර වූවෝ ප්‍රේමයෙන් මත් වී බොහෝ වෙහෙසට පත් වී අනුන්ගේ සිනාවට හා පිළිකුලට ලක්වී නොයෙක් වැරැදි කටයුතු කරන්නාහ. කම්පල නොඇදහීමේ මිසදිටුකමින් මත්වූවෝ තිදොරින් දස අකුසල් ම කරන්නෝ ය. මේ හැර මිනිසුන් මත් කරවන රූප මදය, ධන මදය, බල මදය, යස මදය ආදී මත්වීම් රාශියක් පවතී. පෙර කසී රට පෝතල නුවර අස්සක නම් රජකුට උබ්බරී නමැති රූමත් බිසවක් සිටියා. රජු ඇයට ඉතා දැඩි ලෙස ආදරය කළ අතර ඇය අකාලයේ මියගියා. ඉතා ශෝකයට පත් රජු ඇගේ මළ සිරුර බෙහෙත් තෙල් දෙනක බහා තම යහන යට තබාගෙන නොකා නොබී වැළපෙමින් ශෝකාතුර ව සතියක් පමණ ගතවන අතර, සංවාභිඥ අෂ්ට සමාපත්තිලාභී තවුසකු වූ අප මහ බෝසත් මෙම රජුගේ උයනට පැමිණ ගල් තලාවක් මත වැඩ සිටියේ ය. උයනට පැමිණි තරුණයකුගෙන් රජුගේ තොරතුරු දැනගත් බෝසත් තවුසාණෝ රජු කැමැති නම් ඇය උපන් තැන පෙන්වා දිය හැකි බව ඔහුට කීහ.
සීතාවකපුර ප්රධාන සංඝනායක පදවියෙන් පිදුම් ලැබූ බෙරන්නාවේ විමල නාහිමියෝ
බෞද්ධාලෝක සාහිත්ය උලෙළින්...
බෙරන්නාවේ විමල නා හිමි
විදුලකර අබිමන් - 03
ඉතිරිය»
සුවපත් මනසක් සුවබර දිවියක් - 35 කොටස: සිහිය විභාග කරන ක්‍රමවේදය
ප්රභාෂ්වර දිවියක හිමිකාරිත්වයට
සම්බුදු සසුන ඒකාලෝක කළ තංගල්ලේ අනුරුද්ධ හිමිපාණෝ
මහනුවර යුගයේ බිතුසිතුවමින් ශෝභමාන සැලව රාජමහා විහාරය
© 2000 - 2025 ලංකාවේ සීමාසහිත එක්සත් ප‍්‍රවෘත්ති පත්‍ර සමාගම සියළුම හිමිකම් ඇවිරිණි. අදහස් හා යෝජනා: [email protected]
පුර
අටවක
පසළොස්වක
අව
අටවක
අමාවක
