මං මුළාව

මනස මට ඉඩ දෙන්න
පසිඳුරන් පිනවනා
බිය ජනක රුදු සසර
දනව්වෙන් සමුගන්න

ආසාවෙ මිරිඟු දිය පසු පසේ
අප යන්නෙ මංමුළාවී භවේ

ඇස කන ද නාසය ද
දිව සිරුර පිනවන්න
මනස කියලා දුන්නෙ
තණ්හාවේ දැවටිලා

ආසාවෙ මිරිඟු දිය පසු පසේ
අප යන්නෙ මංමුළාවී භවේ

සුව දැනේ විඳීන විට
අනන්ත සිත තවන
දුක මිසක් වෙන යමක්
ඉතිරි වී නැත සතට

ආසාවෙ මිරිඟු දිය පසු පසේ

අප යන්නෙ මංමුළාවී භවේ

ආචාර්ය
රත්නපාල වික්‍රමසිංහ