බෝ පත් සෙවණේ

බෝ සෙවණේ සිලි සිලියේ
බෝ පත් සෙළැවේ
අමදින විට බෝ මළුවේ
සුදු වැලි දිලිසේ

පය තබනා විට මළුවේ
මොහොතක් ගානේ
සමිඳුන් මයි සිහි වන්නේ
මතකෙට මාගේ

බෝ මැඬ ළඟ බුදු හිමිගේ
රැස් විහිදෙන්නේ
අසිරිය දැක සදෙව් ලොවම
සාධු කියන්නේ
මහ බඹුවිත් දොහොත් මුදුන්
දී නමදින්නේ

අපා දෙපා සියලු සතුන් හට මෙය දැනුණේ
ගස් වැල් මල් සියලු ම දේ
තුටින් සැනසුණේ
අඳ ගොළු බිහිරන්
සියලු දෙනා සුවපත් වූයේ
බුදු අසිරිය තුන් ලොවට ම
මෙලෙසයි දැනුනේ
මෙත් කරුණා මුදිතාවෙන්
ලොවම නැහැවුණේ

මළුව තුළ මොහොතකට
මගේ සිත නැවතුනී
අමදින කුසලයෙන්
මෙලෙස මම පතනෙමි
දිනෙක මම බෝ සෙවණේ
බවුන් වඩන්නම්
සසර දුකින් එතෙර වන්න
පැතුම් පතන්නම්

වයි.එම්. සීලවතී