යා යුතු මඟ

උතුම් අය තමන්ගේ ජීවිතය විනාශ වෙතත් බොරු නො කියති. සසර දී බෝසත්වරුන්ගෙන් යම් යම් විට සෙසු වැරැදි කැරෙතත්, කිසි ම විටෙක එතුමෝ බොරුවක් නම් නො කියති.

බොරු නො කීම, ඇත්ත කීම, පාරමිතාවෙකි, එ නම්, බුදුවීමට උපකාර වන හොඳ ගුණයෙකි. ඇත්ත කියන, බොරු නො කියන හොඳ තැනැත්තා බුදු වන උතුමන් ගිය පාරේ යන කෙනෙකි. බෝසත් කෙනෙකි.

සමහරු තමන්ගේ වාසියට බොරු කියති. සමහරු අනුනට ඉරිසියාවෙන් බොරුවෙන් නින්දා කරති. සමහරු කවටකමට බොරු කියති. මේ කොයි හැටියෙකින්වත් බොරු කීම හොඳ නැත. මුල දී සෙල්ලමට, කවටකමට බොරු කියන්නට පුරුදු වුණා ම කලක දී හේ මහ බොරුකාරයෙක්. බොරු සාක්කි කියන්නෙක්. බොරුවෙන් ලොකු විපත්ති සිදු කරන මහා අපරාධකාරයෙක් වන්නේ ය.

දියුණුව පතන්නා ඒ අපරාධකාරි නරක මිනිසුන් ගිය පාරේ යෑම නො වටී. යා යුත්තේ බෝසත්වරුන් ගිය පාරේ ය.

අභිධජ මහා රට්ඨගුරු අග්ග මහා පණ්ඩිත
බළන්ගොඩ ආනන්ද මෛත්‍රෙය
මහ නාහිමියන්ගේ ‘බුද්ධ භක්තිය’ කෘතිය ඇසුරිනි.