හොඳ හෝ නරක හෝ ප්‍රතිඵල ලැබෙන්නේ කරන කියන දෙයට අනුවයි
කපුගම සරණතිස්ස නාහිමි
 මිනිසුන් වෙතින් විනය ගිලිහුණු තැන බොහෝ විෂමාචාර සිදුවේ . එවැනි ක්‍රියා සමාජ
ප්‍රගමනයට බාධාවකි . ජීවත්වන අන්‍යයන්ටද අවහිරයකි . නිදහසේ ජීවත් වීමේ අයිතිය නැතිව
යාමකි . බොහෝ අවිනයවත් ක්‍රියාවන් මනාව තේරුම්නොගත්තේ නම් බොහෝ කනගාටුදායක තත්වයන්ට
මුහුණ දීමට සිදුවීම වැළැක්විය නොහැකිවනු ඇත .ඒ අවබෝධය ලැබිය හැකි හොඳම මාර්ගය දහම්
මාවතයි . මේ ඒ පිළිබඳව පිළිබඳ කතරගම අභිනවාරාම මහා විහාරාධිපති රෝහණ මාගම්පත්තුවේ
ප්‍රධාන අධිකරණ සංඝනායක ශාස්ත්‍රපති කපුගම සරණතිස්ස නාහිමියන් සමග කළ සාකච්ඡාවකි .
*
ස්වාමින් වහන්ස පුද්ගලයකු කාලය කළමණාකරණය කිරීම ම තමන්ගේ ජිවිතයට කෙතරම් බලපෑමක්
කරනවද කියන තැනින් මේ කතිකාවට පිවිසුණොත් හොඳයි කියලා හිතෙනවා.
බොහොම හොඳයි . අප භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ගේ ජිවිතයම අරගෙන මේ ප්‍රශ්නයට පිළිතුරු
සොයාබලමු . බුදුරජාණන් වහන්සේ ගේ ජිවිතය දෙස බැලුවොත් උන්වහන්සේ ශ්‍රේෂ්ඨ ආදර්ශවත්
නායකයෙක් . ලෝක සත්වයාට සෙත සලසන්න උන්වහන්සේ කාලය වෙන්කර ගත්තා .උදේ සවස ලොව බලා
පරෝපකාරයේ යෙදුණා .
ගිහියන් ලෙස ජීවත් වෙන උදවියට බුදුරජාණන් වහන්සේ දේශනාකරනවා සිඟාලෝවාද සූත්‍රය ,
පරාභව සූත්‍රය , වසල සූත්‍රය ආදී සුත්‍ර වලින් ජිවිතය යතාර්ථවත් කරගන්නා ආකාරය . එක
තැනක උන්වහන්සේ දේශනා කරනවා ‘ඉත්ථි දුත්තෝ සුරා දුත්තෝ ලෙස ස්ත්‍රින් ඇසුර , මත්
වතුරට ගිජු වීම , නැටුම් ගැයුම් බැලීමට අසීමිත ඇල්මක් දැක්වීම , ආදී දේවල විපාකයන්
පිළිබඳ ? කාලය කළමණාකරනය කරගන්නේ නැතුව තමන්ගේ පංචේන්ද්‍රියන් පිනවීම ජිවිතය
විනාශයට ඇද දැමීමක් කියලා භාග්‍යවතුන් වහන්සේ දේශනා කරනවා . එය පිරිහීමේ ලක්ෂණයක් .
ඒ නිසා ඕනෑම දෙයක් අන්තයට යෑම ම තමන්ගේ ජිවීතය අගාධයට ඇද දැමීමක් විදිහටයි සඳහන් කළ
හැකි වන්නේ .
*
ස්වාමින් වහන්ස අද බොහෝ දෙනකු කාලය ගෙවන්නේ ජංගම දුරකතනය සමඟ . එහෙමත් නැතිනම්
අන්තර්ජාලයත් සමඟ. එහි හොඳ වගේම වැඩි හරියක් අපි දකින්නේ නරක .
ඒක නම් විශාල විනාශයක් . අද අනෙකුත් බටහිර රටවල් එක්ක බලනවිට පෙනෙන දෙයක් , රටක්
විදිහට අප අතර විශාල පරතරයක් තියෙනවා කියන එක . දැන් බලන්න බටහිර රටවල බලා ඉද්දිම
මහාපරිමාණ පුද්ගල දියුණුවක් , සංවර්ධනයක් තියෙනවා . ප්‍රධානම දේ නීතී රීතී වලට වගේම
රට වෙනුවෙන් ඔවුන් කාලය කළමණාකරණය කරනවා . අපේ වහරේ වචනයක් තියෙනවා කාලකණ්නි කියලා
. කාලය අපතේ හරින පුද්ගලයාටයි එහෙම කියන්නේ . මෙතැන ප්‍රධානම ගැටලුව ජංගම දුරකතනය
.අප එය පරිහරනය කරන විදිහ . පහුගිය කාලේ
සමීක්ෂණයකින් හෙලිවුණා අසභ්‍ය දෑ බලන රටවලින් ලංකාව අංක එක කියලා . එය හරිම
ඛේදවාචකයක් . දුරකතනය අපට අත්‍යවශ්‍යයයි . අන්තර්ජාල පහසුකම් අපට අවශ්‍යයයි . නමුත්
අප තැනක් නොතැනක් නැතුව ජංගම දුරකතන දෙක තුනක් ළඟ තියාගෙන කාලය ගෙවන්නේ ඒ දේවල්
එක්ක .
බුදුරජාණන් වහන්සේ දේශනා කරනවා ‘පිසුනාවාචා සම්ප්‍රප්පලාපා ‘ කියා . වැඩි හරියක් අප
කරන්නේ වැඩකට නැති කතා .
කාර්‍යාලයක බලන්න වැඩ කරන ප්‍රමාණය ඉතාම අවමයි . වැඩි හරියක් දුරකතනවල රැඳීලා ඉන්නේ
. නමුත් බටහිර රටවල මේ තත්වය දකින්න නැහැ . ඔවුන්ට එහෙම දුරකතන වල එල්ලිලා රාජකාරි
කරන්න තහනම් . එහෙම නීතී රීතී
තියෙනවා .
*
පහුගිය දිනවල අපට දකින්නට ලැබුණා තරුණ දරුවන් අතර විවිධ සිදුවීම් . පාසල් දරුවන්
පවා මේ ඛේදවාචකයේ කොටස් කරුවන් වෙලා .ස්වාමින් වහන්ස, තරුණ පරම්පරාවට මේ ආදීනව
පිළිබඳ මඟපෙන්වීමක් ඕන කාලයක නේද අප ඉන්නේ.
පැහැදිලිවම අප ඒ දේ තේරුම් ගත
යුතුයි . අද දරුවන් මේ දෙවල් වලට ඇබ්බැහි වෙලා . එක පැත්තකින් මානසික රෝගීන් වෙලා .
බුදුරජාණන් වහන්සේ මුණ ගැහෙන්න ආ තරුණ පිරිසකට උන් වහන්සේ දේශනා කරන ධර්මය හරි
අපූරුයි .
මෙම තරුණ පිරිස පවසනවා “ ස්වාමීනි ඔබ වහන්සේ මෙන් අපට බැහැ හිස මුඩු කරගෙන කසාවත්
දරන්න . භාවනා යෝගීව ඉන්න අපට බැහැ . කාමභෝගීව ජීවත් වෙලා ඉන්න ඕන . විවාහ වෙලා
ගෙවල් දොරවල් හදන්න ඕන . භාග්‍යවතුන් වහන්සේ හරි අපූරුවට ඒ වදන් වලට පිළිතුරු
සපයනවා . අත්ථ සුඛ , බෝග සුඛ , අනන සුඛ , අනවජ්ජ සුඛ , මේ කරුණු හතර ඇසුරු කරගෙන .
යහපත්ව ජීවත් වෙන්න නම් මේ කරුණු හතර සම්පූර්ණ වෙන්න ඕන . කිසිවකුට හිංසාවක් නොකර
යහමින් මුදල් හරිහම්බ කරගන්න ඕන . කාලය අපතේ නොයවා කටයුතු කළ යුතුයි, කියා
උන්වහන්සේ දේශනා කරනවා . අනවශ්‍ය ලෙස පංචේන්ද්‍රයන් පිනවන්නේ නැතිව ලැබෙන දේ
හරිහැටි පරිපාලනය කළ යුතුයි . අනෙක් දේ ණය නොවී සිටින්නට උන්වහන්සේ උපදෙස් දෙනවා .
මුදල් සෙවිය යුත්තේ මත්වතුර , මත්ද්‍රව්‍ය , මස් මාංශ වෙළෙදාම් නැතුව ධාර්මිකව
මුදල් ඉපයිය යුතු බව උන්වහන්සේ දේශනා කරනවා .
එමෙන්ම අප හරි හම්බකරන දේ ඥාති බලි, පුබ්බපේත බලි , දේවතා බලි , අත්ථිබලි , රාජ බලි
, ලෙස පරිහරණය කළ යුතු ආකාරය පෙන්වා දෙනවා . අප හම්බකරන, මුදලින් ඥාතීන්ට පින්
දෙන්න ගුණ දහම් වඩන්න පින් දහම් කරන්න වෙහෙර විහාරස්ථාන වල අභිවෘද්ධියට උන්වහන්සේ
මඟ පෙන්වනවා. සිඟාලෝවාද සූත්‍රයේ මේ කරුණු අන්තර්ගතයි . බුදුදහම තමයි ජිවිතයේ
යතාර්ථය .
නමුත් අද තරුණ පරම්පරාව මේ කිසිම දෙයක් දන්නේ නැහැ . බණක් පිරිතක් අහනකොටත් ජංගම
දුරකතනය අතේ .
ඉන්නේ මුහුණු පොතේ . මේවා ඇත්තටම මානසික රෝග . තමන්ගේ මානසික මට්ටම පෙන්නන්නේ
තමන්ගේ දුරකතනයෙන් . මේ මුහුණු පොත නිසා කී දෙනෙක් නම් අමාරුවේ වැටිලද ? මත්වතුර
සාද , මත්කුඩු සාද මොනතරම් දේ අප දැක්කද ? බුත්තල ප්‍රදේශයේ පොලිස් පරික්ෂක කෙනෙක්
කළ හදිය අප දැක්කා .එතැනදි ඒ ජිවිත දෙකට අමතරව ජිවිත කීයක් නම් විනාශ වුණාද ? ඒ
වගේම පහුගිය දවස්වල අප දැක්කා පාසල් සිසුවියන් පිරිසක් අතර මහමග ඇතිවන කෝලාහලය .
තවත් පිරිසක් මත්වතුර පානය කරලා . බලන්න මේ රටේ අනාගතය නේද මේ විනාශ වෙලා යන්නේ .
මේ පරම්පරාව ද අනාගතය බාරගන්න ඉන්නෙ . මේ හැමදේම වෙන්නේ මුහුණුපොත නිසා නේ . මේ වගේ
සිදුවීම් කොතරම් මේ රටේ ඇතිද ? ඉතින් මේ පිළිබඳ මව්පියන්ටත් ලොකු වගකීමක් තියෙනවා .
මේ දරුවන් අතට මේ උපකරණ පත්කරන්නේ කවුද ? එහෙනම් මව්පියන්ටත් ලොකු කාර්‍ය භාරයක්
තියෙනවා . මේ ගැන අප දෙපාරක් අප සිතිය යුතුයි .
*
ඇතැම් තරුණ භික්ෂූන් වහන්සේත් ජංගම දුරකතනයට ,මුහුණුපොතට යොමුවී ඇති බවට නායක
හාමුදුරුවන් වහන්සේ ඇතැම් විට පවසනවා . මේ පිළිබඳ ඔබ වහන්සේගේ අදහස
කුමක් ද ?
මම එය අනුමත කරන්නේ නැහැ . ලෝකයේ විවිධ තාක්ෂණික දේ බිහිවෙනවා .අපට බැහැ එය නතර
කරන්න . නමුත් අප දැනගත යුතුයි අපේ සීමාව . ගිහිඅයට වඩා පැවිදි අප මේ පිළිබඳ
සැලකිලිමත් විය යුතුයි . මේ නාඳුනන අය එකට එකතුවෙලා වෙන හානී අප දකිනවානේ . බටහිර
ජාතීන් තරම් අපේ මනස දියුණු නැහැ කියලයි මට නම් හිතෙන්නේ . මොනතරම් කාලයක් අප කා
දමනවා ද ? මේ සමාජ මාධ්‍ය ජාල නිසා කොයිතරම් පව් පුරවා ගන්නවාද ? වංචාවන්
සිදුවෙනවාද ? පුද්ගල අපහාසයන් සිදුකරනවාද ? සියදිවි නසාගන්නවාද ? මෙය මත් කුඩටත්
වඩා භයානකයි . අද තරුණ දරුවන්ට මේ ඇබ්බැහි වීම නිසාම තමන් ඉන්නේ කොහෙද යන්නේ කොහෙද
කියලාවත් මතකයක් නැහැ .
එක් පැත්තකින් තමන්ගේ අම්මා තාත්තා හඳුනන්නේ නැහැ . මේ සඳහා මානසික පරිවර්තනයක්
උපදේශනයක් අත්‍යාවශ්‍යයයි . නව නීතී රීතී පැනවිය යුතුයි . බටහිට රටවල මේ දේවල්
අකුරටම කෙරෙනවා . ඒ රටවල් දියුණු වෙනකොට අප පහළට යනවා . මිරිස් කරල , පලාමිටිය
පිටරටවලින් ගෙන්වන්න සිදුවෙලා . ඉදිකටුව වෙසක් කූඩූව පවා අපට පිටරටින් ගෙනෙන්න තරම්
අවාසනාවන්ත වුණේ අපේ මානසික තත්වය පිරිහෙලා තියෙන නිසයි .
*
ස්වාමින් වහන්ස, අවසන් වශයෙන් අපි සඳහන් කරමු දැහැමි දිවි පෙවෙතක් සඳහා තරුණ පරපුර
තමන්ගේ ජිවිතය සකස්කරගත යුත්තේ
කෙසේ ද ?
හොඳයි . අප සරලම තැනින් පටන් ගමු . අපි හැමෝම බෞද්ධයන් .මේ සසරින් එතෙර වෙන්න මඟ
කියා දුන් මහා ශ්‍රේෂ්ඨතම දාර්ශනිකයන් වහන්සේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ . උන්වහන්සේගේ දහම
හේතු ඵලවාදීයි . අප කරන කියන දේ අනුවයි අපට ප්‍රතිඵල ලැබෙන්නේ . ප්‍රධානම දේ අප
පන්සිල් රකින අය විය යුතුයි . මේ පන්සිල් පද පහ රකින්නට කෙනකුට හැකිනම් ඒකම දැහැමි
දිවිපෙවෙතකට මඟ පාදා ගැනීමක් . අප මොන තරම් බණ දේශනා කළත් වැඩක් නැහැ ඒක මෙ කනෙන්
අහලා එහා කනෙන් පිට කරනවානම් . ඒ නිසා මේ තරම් බණ කියන, බණ ඇහැන රටේ ඒ ධර්මය නිසි
ලෙස පිළිපදිනවානම් අපට අධ්‍යාත්මික දියුණුවක් ඇති කරගත හැකියි.
වසන්ත කේ. ජයසිංහ |
