‘බුදු දහමෙහි
අපාය සංකල්පය’ ලිපි මාලා අංක – 12
කරපු පවකින් නිරයෙ ඉපදී
දුක් ගිනිද
සසරෙදි විඳී
 ශාස්ත්‍රපති
රාජකීය පණ්ඩිත
මහරැඹෑවැවේ පාලිත හිමි
මෙම ලිපියෙන් සතර අපායෙහි විස්තර වන නිරය හෙවත් නරකය පිළිබඳ විස්තරයන්
අවසන් වන අතර සෙසු ලිපිවලින් ඉතිරි අපායන් වන ප්‍රේත තිරිසන් හා අසුරු
යන අපායයන් පිළිබඳ විස්තර ඉදිරිපත් කරනු ලැබේ.
ඉල් අමාවක පොහෝදා මෙන්ම අදත් අප විමසා බලනුයේ නිරිසතුන් විඳින අපා දුක්
පිළිබඳවය.
රත් වූ යකඩයක් බෙල්ලේ බැඳි නිරිසතුන් වසන නරකය තිප්පකට්ඨ නරකය ලෙස
හඳුන්වයි. මෙහි වසන නිරිසතුන් තල්ගස් ප්‍රමාණ උසවෙයි. යමපල්ලන් විසින්
බිම දමන ලද නිරිසතුන්ගේ කටවල් රත් වූ යකඩයකින්ම ඈත් කොට ලෝදිය වත්කරයි.
ඉවසිය නොහැකි වේදනාවකින් කෑගසන ඔවුන්ගේ මුළු සිරුරම මස් , නහර ගැලවී
වැටෙයි. මෙහි උපදින්නේ සැදැහැති දායක දායිකාවන්ගේ සිව්පසය වළඳා බණ දහම්
නොපුරා මළු පෙත්මන් ඇමදීම ආදී වත් පිළිවෙත් නොකොට අන්ධ බාලයින් සමඟ
කෙළිලොලින් කල් ගෙවා මහණදම් නොපිරූ භික්ෂූ භික්ෂුණීන්ය.
කුක්කුටග්ගී නම් නිරයෙහි උපන් නිරිසත්තු ගින්නෙන් දැවෙන අතර කුකුලන්,
බල්ලන් මෙන් එකිනෙකා පොරකති. මෙහි උපදින්නේ කුකුලන් කෙටවූවන්, බල්ලන්
උසිගැන්වූවන් හා ඔවුන් විපතට පත්කළ වුන්ය. දාගැබ් මහබෝ මළුපෙත්මං
ප්‍රතිමා මන්දිර පෙනෙන මානයේ කුඩ තල්පත් ආදිය ඉසලාගෙන ගියවුන් හා ඒවා
ඉසලාගෙන එහි ඇවිද්ද වුන් පත්තග්ගී නම් ඉසට ගිනිදැල් කඩාවැටෙන නරකයේ
ඉපිද දුක් විඳිති. ලාභූපක්කම නම් නිතර බඩසයින් පෙළෙන නිරයේ උපදින්නේ
බුදුසසුනෙහි මහණව නැති ගුණ පෙන්වා කපටිකමින් හා බොරුවෙන් මිනිසුන්
මුලාකොට ලාබ ලැබ අගතියෙන් දිවි පැවැත් වූ මහණුන්ය.අපච්චවෙක්ඛිතග්ගි නම්
නිරයෙහි ඉපිද කෑමට ලැබුණූ දෙය පෙනි පෙනී විනාශවනවා දකිමින් බඩසයින්
පීඩිතව සිටින නිරිසතුන්ගේ වාසස්ථානයයි. මෙහි උපදින්නේ සැදැහැති
දායකයින් විසින් දුන් සිවුපසය ප්‍රත්‍යවේක්ෂා නොකොට පරිභෝග කළ අයයි.
යන යන තැන හිසට ගිනි කඩා වැටෙන ඡඩ්ඪීතග්ගි නම් නිරයෙහි උපදින්නේ තම
ආචාර්ය උපාධ්‍යයන් හෝ දුර්වල අය වනයේ තනිකොට දමා පලා යන අයයි.
දෙපැත්තින්ම ගිනිදැල් අවුත් පිළිස්සෙන උභයග්ගී නම් නිරයෙහි උපදින්නේ
සිල්වත් ,ගුණවත් භික්ෂූන් විනාශ කිරීමට හානිකිරීමට උපක්‍රම යෙදූ අයයි.
අධික තාපයකින් රත්වන ඕසක්කතාප නම් නිරයෙහි ඉපිද දුක් විඳින්නේ
බුදුසසුනෙහි පැවිදිව තෙවළා දහම් ඉගෙන විනය, අවිනය කොට දක්වමින් අවිනය,
විනය කොට දක්වමින් හා ධර්මය, අධර්මය කොට දක්වමින් හා අධර්මය ධර්මය කොට
දක්වමින් බුදුදහමට නිගා කළ අයයි.
මහාසුනඛ නම් නිරයෙහි උපදින නිරිසතුන් සුනඛයින්ගේ ස්වරූපයෙන් යුක්තයි.
නිසි අහරක් නොලබන ඔවුන්ගේ චර්යාවන් සුනඛයන්ගේ මෙනි. මෙහි උපදින්නේ තද
මසුරන් හා සිල්වත්, ගුණවත් ආචාර සම්පන්න මහණ බමුණන්ට අක්‍රෝශ පරිභව කළ
අයයි. බුදුසසුනෙහි පැවිදිව සිව්පස ලාභයෙහිම ගිජුව කල්ගත කළ භික්ෂූහු
උපදින්නේ නිතර ගිනිගෙන දැවෙන කුලදූසනග්ගී නම් නිරයෙහිය. බුදුසසුනෙහි
පැවිදිව කෙලෙස්වලට වසඟව වත්පිළිවෙත් නොකොට භාවනාදියෙහි නොයෙදී
කලකිරීමෙන් කල්ගෙවු අය උපදින්නේ කෙලෙස් ගින්නෙන් තැවෙන කිලෙසග්ගී නම්
නිරයෙහිය.
කාලහත්ථි නම් නරකයෙහි මහා කළුගල් සේ විශාල ඇත්තු ඇත. ඔවුන් විසින් එහි
උපදින නිරිසත්තු ගිනිගෙන දිලිසෙන පොළවෙහි ගසා සුණු විසුණුකර දමති. මෙහි
උපදින්නේ තුන් දොරින් රුදුරු පව්කම් කළ අයයි. ආගමික චාරිත්‍ර නිසි
අයුරින් ඉටු නොකළ අය හා සඟසතු ලාභ අයුතු ලෙස බෙදූවන් උපදින්නේ ගිනි
අනුභව කරන කුසග්ගී නම් නිරයෙහි ඉපදී අනන්ත දුක් විඳිති. සත්ව හිංසනය හා
සත්ව ඝාතනය කළ අය මෙන්ම තිදොරින් රුදුරු අපරාධ කළ අය රත්වු අයෝමය
පවුරින් වට වූ මහායත්න නම් නිරයෙහි ඉපදී අනන්ත දුක් විඳිති. ගුණවතුන්ට,
සිල්වතුන්ට හා වැඩිහිටියන්ට හිංසා පීඩා කළ අය උපදින්නේ බුර බුරා නගින
ගිනිදැල් ඇති සජෝති නම් මහා නිරයෙහිය.
ඵලමූලග්ගී නම් නරකයෙහි ස්වභාවය වන්නේ එහි විවිධ වර්ගයේ ගස් ඇති අතර එම
ගස්වල පල වෙනුවට ඇත්තේ පලතුරු මෙන් සැදුණු ගිනිබෝලය. එහි උපන්
නිරිසතුන්ට එම ගිනිබෝල ආහාරයට ගැනීමට සිදුවෙයි. මෙහි උපදින්නේ තමාට
ලැබුණූ සිව්පසය අන් අයට නොදි ලෝභීව තමා පමණක් පරිභෝග කරමින් ජීවත් වූ
භික්ෂූන් හා සාමණේරයන්ය. තමා සන්තක වූ වස්තු දේපල ආදි පිළිබඳ සිත්
අලවාගෙන මිය ගිය අය උපදින්නේ ඉන්ද්‍රිය අගුප්තචර නම් පෙරභවයන් ගැන සිත
සිතා නොකා නොබී ජීවත්වන නිරිසතුන් සිටින නරකයෙහිය.
මහණ බමුණන් දුගී මගී යාචකාදීන් බොරුවේ වංචා කොට යමක් තිබියදී නොදී
මගහැරිය වුන් මෙන්ම තම ස්වාමියන්ට වංචා කළ සේවකයන්ද කිසි දිනක ආහාර
නොලැබ සාගින්නෙන් පීඩිතව සිටින නිරිසතුන් ඇති සංසවක නම් නිරයෙහි
උපදිති. බසින වුන් සීතලෙන් ගල් ගැසෙන තරම් සිහිල් දිය ඇති සීතනදී නම්
නරකයෙහි ඉපදී අපමණ දුකට පත් වන්නේ අනුන්ගේ සම්පත් දැක ඊර්ෂ්‍යාවෙන් එම
සම්පත් නැසුවෝ හා එම සම්පත් නැසීමට උපක්‍රම කළ වුවන් හා කුල දෙටුවන්ට
නොසැලකූ අයයි.
දෙමාපියන් සන්තක දේපල බලෙන් හෝ කැමැත්තෙන් ලබාගෙන තමාගේ කැමැත්තට අනුව
එම සම්පත් ප්‍රයෝජනයට ගනිමින් ඔවුන්ට නොසලකා ගෙයින් පිටමන් කළ වුන්
උපදින්නේ මහග්ගීලෝම නම් ශරීරය පුරා ඇති විශාල ලොම් අගින් ගිනි පිටවන
නිරිසතුන් ඇති නිරයෙහිය. මංමාවත්හි ගමන් කරන ජනයාට සැඟවී සිට පහර දී
ඔවුන් සන්තක දේ සොරාගනිමින් මගියන්ට තාඩන පීඩන හිංසා කළ මං පහරන්නන්
උපදින්නේ ශරීරයේ ප්‍රමාණය මෙන් හතරෙන් එකක් උස ඇති මංමාවතින් හෙබි
යකඩින් නිම වු බිංගෙවල් ඇති අයොගුල්හ නම් නිරයෙහිය. මෙහි උපන් අයට
තමාගේ ශරීරය තුනට හතරට නමාගෙන එහි ගුල්වලට වී ජීවත්වීමට සිදු වෙයි.
ගිනිඅඟුරු කඳු ඇති අංගාරපබ්බත නම් නිරයෙහි උපදින්නේ වස බෙහෙත් යෙදීමෙන්
හා යන්ත්‍ර මන්ත්‍ර ජප කිරීමෙහි ප්‍රතිවාදින් මෙල්ල කොට මැරූවන් හා ඒ
සඳහා අනුබල දුන්අයයි. එසේ කොට සත්ව ඝාතන කළ අයද මෙම නරකයෙහි ඉපිද ගිනි
අඟුරු කඳු උඩට වී පිළිස්සෙමින් ජීවත්වීමට සිදුවෙයි. ඉබේ ක්‍රියාත්මක වන
අවි ආයුධ වලින් අත් පා කැපෙන නිරිසතුන් වසන කුඨකාරි නම් නිරයෙහි
උපදින්නේ තුලාකූට, කංසකූට, මානකූට ආදි අයුතු ක්‍රමවලින් වෙළෙඳාම්
කරමින් අන් අය මුලාකාරමින් ජීවත් වු අයයි. පූජා භාණ්ඩ විකුණා කමින්
ජීවත් වූ අය හතර වටින් ගින්නෙන් වට වු නපූජග්ගි නම් නිරයෙහි ඉපදී අනන්ත
දුක් විඳිති.
මෙම ලිපියෙන් සතර අපායෙහි විස්තර වන නිරය හෙවත් නරකය පිළිබඳ විස්තරයන්
අවසන් වන අතර සෙසු ලිපිවලින් ඉතිරි අපායන් වන ප්‍රේත තිරිසන් හා අසුරු
යන අපායයන් පිළිබඳ විස්තර ඉදිරිපත් කරනු ලැබේ. එයිනුත් පේ‍්‍රත ලෝකය
පිළිබඳ ඊළඟ ලිපියෙන් විස්තර කිරීමට බලාපොරොත්තු වෙමු.
මතු සම්බන්ධයි
පසුගිය සතියෙන් -
‘බුදු දහමෙහි අපාය සංකල්පය’ ලිපි මාලා අංක – 11 නරකයට යන උවදුරු කිසිත්
නොකරනු නිරතුරු |
