උත්තම ගුණ විහිදූ

තිලොව තිලක මුණි භගවත් සුගත සඳු
දෙලොව යහපතට හිමි දෙසු දහම මුදු
පොළොව මත පිහිටි උත්තම ගුණ විහිදූ
බලව නැණැස හැර භගවත් දහම බෙදූ

අනිත දුක අත් බව හරි හැටි දැක්කා
විනිත සිත මතම හිමි තුන්දොර රැක්කා
ජනිත වූ කුසලබල හැම දෙන දැක්කා
දිනති හැම දනෝ මේමැදි මඟ එක්කා

පහනක් ලෙසින් ලොව භව ගන අඳුර වැසූ
යහපත් දහම් මඟ චතුසත් දහම දෙසූ
සුවපත් කළේ හැම සත් සිත් සතුට සැදූ
හදවත් මහා කරුණා වෙන් පිරුණි මුදූ

හිරි සඳු තාරණා මහමෙරද සමුදුරූ
පෙරු පාරමී ගුණය මත හිමි රැස් පැතුරු
ගෞතම ගොයුම් ගොත් මාහිමි ලොව අඳුරු
නමදිමු පා පියුම් අපි දිවි තිබෙන තුරු

- විමලසේන හෙට්ටිආරච්චි
- අස්ගිරි වල්පොල
 

වඳීනෙමි බුදුපුත්

අළුයම අවදිව මළුපෙත් අමදින
වත් පිළිවෙත් සැම සතුටින් කරලන
ගුරු බැතියෙන් හැම උවටැන් කරලන
වඳීනෙමි බුදුපුත් මහසඟ හැමදින

උදේ සවස බුදු හිමියන් පුදමින
වත පිරිතෙන් ලොව සැමදෙන සනහන
මෙත් කරුණා ගුණයෙන් සිත උතුරන
වඳීනෙමි බුදුපුත් මහසඟ හැමදින

කළ හැකි හැම වැඩ තමන්ම කරමින
අන් අය කරතැයි බලාන නොසිටින
හැමවිට තුන්දොර පිනටම යොදවන
වඳීනෙමි බුදුපුත් මහසඟ හැමදින

සෙල්ලම් වයසේ සිටියත් දඟලන
සිවුරක් දරාන සිටිනා බවදැන
කිසිවිටකත් දඟ වැඩනම් නොකරන
වඳීනෙමි බුදුපුත් මහසග හැමදින

ගිහිදිවියේ දුක් දොම්නස් දකිමින
සුනීත රාහුල පොඩි හිමි විලසින
නිවන් දකින්නට නැණගුණ වඩවන
වඳීනෙමි බුදුපුත් මහසඟ හැමදින

- උඩුරාවණ විමලානන්ද හිමි
 

කුමාරදූව පුදබිමේදී

ඉස්සර රන්ගොයම් පැසුන වෙල් යායෙන් වටවුන
ලස්නන කඳු සිරස මුදුනෙ පුදබිම වෙත ඉදිවුන
තිස්සෙම මහ සෙනග ඇවිත් වනපස මල් අරගෙන
අස් වැසුමක් ලබති උතුම් බෝ සමිඳුන් වැඳගෙන

පුදබිම වෙත පිවිසෙන කොට කිරිසුදු දාගැබ පෙනේ
සමාධි බුදු පිළිම වහන්සේ වැව මැද දිසි වුණේ
කුරුළු රෑන් රෑන් රෑන් ඉපිළෙති නද දෙති වනේ
කුමාරදූවට ගිය විට සිතකට සැනසුම දැනේ

සාමණේර පොඩි හිමිවරු කසාවතින් සැරසුන
බණපොත් කියවති හවසට තුරු සෙවණක ඉඳගෙන
රන් බෝපත් සුළඟෙ එතී ගයන විටදි බුදු ගුණ
මාළු පැටව් ඉපිල නටති වැව මැද උඩ පැන පැන

ඇල්මෙන් සසුනෙහි දියුණුව වෙනුවෙන් නෙත සිත යෙදූ
පැල්පොල රාහුල සමිඳුන් අධිපති ලක පිරිසුදු
සිල් නැණ ගුණ සුවඳින් පිරි යතිවරයෙකි පිරිසුදු
මල් උයනක් වවා තිබේ ලස්සන හග්ගල බඳු

- දෙදියවල අමරදාස පෙරේරා
 

සමාජ සේවකයා

මහවැසි වැස්සත් මහමෙර යටවෙන
වැල්පුස් ඇට නැහැ යට යන්නේ
දිය මත පාවී පාවී තිබුණත්
පුස් ඇට මද නැත තෙත්වන්නේ

පුස් ඇටයේ හැටි කාටත් වැටහෙයි
ගලන ජලයෙ දිය මත පාවේ
ගුණදම් හද තුළ කිසිවක් නැති අය
පුස් ඇට මෙන් මනු ලොව පාවේ

දහම් මිහිර රැස් නොවැටෙන අයගේ
හදවත පුස් ඇට මද වාගේ
පාලු සොහොන් පිටිවන් හදවත් වල
ඉසිකෝ මන් දින දින වැඩිවේ

පුස් ඇටවන් මිනිසුන්හට කිසිදා
සේවය කළ නොහැකිය දැහැමින්
ඒ හැම හදවත් හරවමු දහමට
වෙලමු වෙලමු උන් ගුණ දහමින්
 

- ශාස්ත්‍රපති වැලිපත පඤ්ඤානන්ද හිමි
 

බණ පදටික

ගම්මානයේ
විහාරයෙහි
පොහොය
දවස – පැමිණි විට

පහන් සිළු
දිලි දිලී
ලොවට
බණ පද ටිකක්
පවසයි

අසන්නෙමි
කියවන්නෙමි
රසය – ගැඹුරෙන්
පිරී තිබේ
දිවියට
ගලපාගන්නට හැක

පහන් සිළු
දිලෙන විට
නිවෙන විට
පවසන
බණ පද ටික

- කෝට්ටපිටියේ පඤ්ඤාසිරි හිමි
 

කුණුකයේ විස්තරේ

දෙකකුල් නමැති කණු දෙක මත තබනලද
මළපිරි කළය මෙන් නිතරම ගසනගඳ
කය සැරසුවත් හුණු ගෑ බිත්තියක ලෙද
සුවසේ ඉන්න හැකියාවක් තිබෙනවද

උදරය පෝෂණය සඳහා හැමදාම
තුන්වේලක් කෑම ලැබ දිය යුතු සේම
කළ යුතු සබන් ගා කුණුකය නෑවීම
නැතහොත් දුගඳ ඉවසා ඉන්නද කෝම

මුලු දහවල් දවස බඩගිනි නිවන්නට
සිදුවෙනවමයි රැකියාවක යෙදෙන්නට
ලෙඩ දුක් හැදේ බැරි ඉවසා සිටින්නට
ඕනෑ මියෙනතුරු බොහො දුක් විඳින්නට

කම්පා නොවී අටලෝදමට කිසිදින
තුන්දොර පාපයට යනු නොදී රැකගන
මිනිසෙකු වුණොත් රැස්කර කුසල් උතුරන
ඉපදෙන මැරෙන ලොව ජයගන්න පුළුවන

- වැල්කෙනියායේ ඩබ්ලිව්. සිරිපාල