57 වන කොටස

බණ්ඩාර මඩුගල්ලේ

246) යො පාණමතිිපාතෙති – මුසාවාදං ච භාසති
ලොකෙ අදින්නං ආදියති – පරදාරංච ගච්ඡති

පණ නසන බොරු කියන – පරදාරයේ යෙදෙන – තැනැත්තෝ විනාශය - ළඟා කර ගන්නේ ය.
හිතවතුනි, අකුශලය - මෙලොව දුක් ඇති කරයි. – පරලොවට යන මඟ ද – දුක්වලින් පුරාලයි.

247) සුරාමෙරයපානං ච - යො නරො අනුයුඤ්ඡති
ඉධේවමෙසො ලොකස්මිං - මූලං ඛණති අත්තනො

මත් පැනෙහි යෙදෙන්නා - නුවණ අඩු මෝඩයෙකි. – ඔහු තමන් සතු සියලු කුසල් මුල් නැති කරයි.
හිතවතුනි, මත් පැනෙන් - මෙලොව පරලොව දෙකට කිසිදු ආකාරයක යහපතක් සිදු නොවේ.

248) ඒවං භෝ පුරිස ජානාහි – පාප ධම්මා අසඤ්ඤතා
මා තං ලොභො අධම්මෝ ච – චිරං දුක්ඛාය රන්ධයුං

අසංවරකම තුළින් – පාපයන් ගලා එයි. – නිමක් නැති දුක් දෙවන – අපාය ද ළඟා වෙයි.
හිතවතුනි, අසංවර – තැනැත්තා කිසි දිනෙක - මෙලෝ පරලෝ දෙකෙහි - සැපක් නොලබන්නේ ය.

249) දදාති වේ යථාසද්ධං - යථා පසාදනං ජනො
තන්ථි වෙ මංකු යො හොති – පරේසං පානභෝජනෙ

නසො දිවා වා රත්තිං වා - සමාධිං අධිගච්ඡතී
සැදැහැවේ තරමටයි – දන් දීම කෙරෙන්නේ – අනුන් දෙන දනක් ගැන – ඔබ සිතිය යුතු නොවේ.
හිතවතුනි, ඔබ ඔබේ - සැදැහැවේ තරම දැන – ඊට සරිලන පරිදි - දන් දීම කළ යුතු ය.

250) යස්ස චෙතං සමුච්ජින්නං - මුලඝච්චං සමූහතං
සවෙ දිවා වා රත්තිං වා - සමාධිං අධිගච්ඡති

අසංවර නොවන සේ - සිත මෙල්ල කළොත් ඔහුට ඒ මොහොතේම - සමාධිය උරුම වේ.
හිතවතුනි, ඔබේ සිත - හොඳින් සංවර වුණොත් - මෙලොව ඇති හැම සැපතක්ම ඔබ වෙතට ගලා එයි.

මතු සම්බන්ධයි