කලණ මිතුරු ඇසුරක අසිරිය

සංකිච්ච හෙරණුවෝ දම් සෙනවි සැරියුත් මහ තෙරුන් වහන්සේගේ ගෝල නමෙකි. උන්වහන්සේ ඇතුළු තවත් භික්ෂූන් වහන්සේ සොරුන් පිරිසකට කොටු වූහ. එහි දී සංකිච්ච සාමණේර නම සොරුන් හා යාමට ඉදිරිපත් වූහ. එවිට " අපි බේරී කුඩා ඔබ, හොරුන්ට පාවා දුන්නෙමු" යැයි දොස් අසන්නට වන්නේ ද අපට ම ය. එය කෙසේවත් කළ නොහැකි යැයි සියලු ස්වාමීන් වහන්සේ කියන්නට වන්හ. ඇයි ස්වාමීනි එසේ කියන්නේ. එදා ඔබ වහන්සේ බුදුරජාණන් වහන්සේ විසින් මාගේ ගුරු හාමුදුරුවන් වහන්සේ වෙත යොමු කළේ මෙම කරුණ දැන ගෙන ම ය. මගේ ගුරු හාමුදුරුවෝ මා ඔබ වහන්සේ සමඟ එව්වෙත් මේ කරුණ දැන ගෙන ම ය. එහෙයින් මේ කරදරය මා පිටට ගත යුතු ම ය. ඒ නිසා මට අවසර දෙන්න. මා අත යම් වරදක් ඇති වූයේ නම් හැමට කමා කරන්නෙමි'යි සියලු වහන්සේ වැඳ යන්නට පිටත් විය. මහ තෙරුන් වහන්සේ සොරුන්හට කියන්නේ ඔබලා ගිනි දල්වන විට, හුල් මුවහත් කරන විට මේ ළදරුවා බියවිය හැකි හෙයින් ඒවා නො පෙනෙන්නට කරව ආදී වශයෙන් කියද්දී, හෙරණුන් රැගෙන සොරු පිටත් ව ගියෝ ය. නියම කොට පෙන්වූ තැන වැඩ සිටි පුංචි සාමණේර රහතන් වහන්සේ සමාපත්තියට සම වැදුනහ. සොර දෙටුවා කඩුව මුවහත් කොට පළමු පහර ගෙල හරහා දුන්හ. එකෙනෙහි ම කඩුව පළල් දෙපසින් එකට එක් විය. නැවත එය දිග හැර ඒ කඩුපාර හොඳින් නො වැදුණේ යැයි සිතා වැරෙන් දෙවැනි පහරක් ද ගැසූහ. එවර තල්පතක් සේ කඩු මිට දක්වා එය හැකිළී ගියේ ය. මේ දැක පුදුම වූ සොර නායක තෙමේ සිත් පිත් නැති මේ කඩුව කුඩා හාමුදුරුවන් වහන්සේගේ ගුණ දන්නා සේ ය.